>



Στην πόλη των Σερρών πραγματοποιήθηκε την τρίτη 27-4 στην πλατεία ελευθερίας παρέμβαση για τον Γ. Δημητράκη .Μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο και αναρτήθηκε πανό.

.::KEIMENO

Εν μέσω της περίφημης οικονομικής κρίσης , όπου η καθημερινή επιβίωση είναι όλο και δυσκολότερη ,για το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας , γίνεται όλο και περισσότερο αντιληπτή η πραγματική ουσία και δομή του καπιταλιστικού οικονομικού συστήματος ,που τόσα χρονιά καθορίζει τις ζωές μας .

Βάση του συστήματος αυτού ,αποτελεί η μισθωτή εργασία από την οποία εξασφαλίζεται η κερδοφορία των αφεντικών αδιαφορώντας για την εκπλήρωση των κοινωνικών αναγκών , ενώ την ίδια στιγμή κορυφή της πυραμίδας αποτελούν οι γνωστές σε όλους μας τράπεζες. Το τραπεζικό σύστημα είναι υπεύθυνο για την διατήρηση ,συσσώρευση αλλά και διαχείριση του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου , στα χέρια των λίγων εις βάρος των πολλών.

Καθημερινά αντικρίζουμε διαφημίσεις με ευτυχισμένους ανθρώπους που ικανοποίησαν τις πλασματικές τους ανάγκες με την λήψη δανείων απ τις τράπεζες .Δείχνοντας έτσι τον δρόμο προς την ευτυχία , η τράπεζα σαν νόμιμος τοκογλύφος , μας προσφέρει την ιδανική οικονομική βοήθεια για να καλύψουμε το κενό μας .Υπάρχουν παραδείγματα ανθρώπων που προσπαθώντας να έχουν μια αξιοπρεπή ζωή, αναγκάζονται να γίνουν δανειολήπτες .Ο καπιταλισμός είναι αυτός που μας εξαθλιώνει και συγχρόνως παρουσιάζεται σαν σωτήρας. Έτσι όλοι οι δανειολήπτες γίνονται όμηροι των τραπεζών , δουλεύοντας μια ζωή για να ξεχρεώσουν ή σε μια διαφορετική περίπτωση πραγματοποιούνται κατασχέσεις , πλειστηριασμοί μέχρι και φυλακίσεις .Το τραπεζικό σύστημα δεν χαρίζεται σε κανέναν και δεν διστάζει να πετάξει κόσμο στον δρόμο.

Η νόμιμα προκλητική πολιτική τους και ο υπέρογκος πλουτισμός τους , ρίχνει το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας στο μαρασμό. Άμεσο επόμενο αυτού του κοινωνικού στραγγαλισμού από τις τράπεζες , είναι η υπεράσπιση της αξιοπρεπείας μας , η οποία δεν εντάσσεται μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας .

Ο Γιάννης Δημητράκης συνελήφθηκε στην προσπάθεια του να απαλλοτριώσει την εθνική τράπεζα , θέλοντας να υπερασπιστεί τις αρνήσεις του σε ατομικό επίπεδο, για να μην γίνει άλλη μια παραγωγική μονάδα στα χέρια των αφεντικών.

Μετά την σύλληψή του, εκδίδονται εντάλματα για τα αδέλφια Μάριο και Συμεών Σεϊσίδη καθώς και του Γρηγόρη Τσιρώνη .Τα Μ.Μ.Ε δημιουργούν σενάρια τρομοϋστερίας ,παρουσιάζοντάς τους ως τους <> και συνδέοντάς τους με γιάφκες και ένοπλη δράση .

Η εκδικητικότητα του κράτους φαίνεται στην δίκη του Γιάννη Δημητράκη όπου αποφασίζεται η εξοντωτική ποινή των 35 χρόνων και 6 μηνών , που κατά συγχώνευση γίνεται ποινή έκτισης 25 ετών. Ακόμα και σήμερα οι υπουργοί <> και οικονομικών, συνεχίζοντας το κυνήγι μαγισσών επικήρυξαν τους 3 διωκόμενους με την χρηματική αμοιβή των 600.000 ευρώ στοχεύοντας στην επάνοδο της ρουφιανιάς και της δοσιλογίας .

Εδώ και τέσσερα χρονιά ο Γιάννης Δημητράκης βρίσκεται στη φυλακή. Μαζί με τους υπόλοιπους κρατούμενους αλλά και ατομικά δίνει έναν αγώνα ενάντια στη συνθήκη του εγκλεισμού για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια των φυλακισμένων.

Κάθε άνθρωπος που αγωνίζεται ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση αξίζει

την αλληλεγγύη όλων μας.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΔΗΜΗΤΡΑΚΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 3 ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ

>Στις 15 Απριλιου,πραγματοποιηθηκαν πανελλαδικα εκδηλωσεις(πορειες,μικροφωνικες κτλ)αλληλεγγυης για τον Μαριο Ζερβα. Στις Σερρες το πρωι πραγματοποιηθηκε στον χωρο του ΤΕΙ Σερρων παρεμβαση-μικροφωνικη απο αλληλεγγυους-ες οπου μοιραστηκε κειμενο ενημερωσης,καθως και αποσπασματα της επιστολης του απο την Α’ πτερυγα Κορυδαλλου.

Την επομενη μερα 16 Απριλιου εγινε παρεμβαση και στο κεντρο των Σερρων στην πλατεια Ελευθεριας.Μοιραστηκαν αρκετα φυλλαδια , αναρτηθηκε πανο που εγραφε Ο ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΣΤΟΝ ΜΑΡΙΟ Ζ και διαβαστηκαν κειμενα σχετικα με την υποθεση.Η ανταποκριση του κοσμου ηταν θετικη και εδειξαν αρκετο ενδιαφερον.

Ακολουθουν φωτογραφιες και το κειμενο ενημερωσης για την υποθεση του Μαριου.

.::Επιστολή από την Α’ ΠΤΕΡΥΓΑ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ
21.03.2010
«Πέντε βράδια μετά τον εγκλεισμό μου στον Κορυδαλλό και παραμένω κι εγώ θεατής σε αυτό το βρώμικο παιχνίδι που έχει στηθεί εις βάρος μου.
…
Τι θα γίνει με αυτό το ‘‘αστείο’’ τελοσπάντων; Θα δωθεί ένα τέλος τώρα, που θα μπορούσε να σημάνει ένα τέλος και για τους υπόλοιπους; Είναι κρίμα νέοι άνθρωποι να μην μπορούν να είναι ελεύθεροι να δημιουργήσουν και να προσφέρουν.
…
Κάποιος να στείλει την αγάπη μου και δύο μπουρμπουλήθρες στα παιδάκια μου στο κολυμβητήριο. Θα είναι ίσως το πιο δύσκολο απ’ όλα να τους εξηγήσω τι συνέβη. Να συνεχίσουν να χτυπάνε πάντα δυνατά τα ποδαράκια τους, για να ξεφύγουν απ’ αυτούς που δεν φροντίζουν για ένα καλύτερο μέλλον γι’ αυτά.»
Μάριος Ζέρβας

Η περίπτωση του Μάριου, δεν είναι η πρώτη. Τόσες και τόσες αντίστοιχες περιπτώσεις ρουτίνας παραμένουν στην αφάνεια μακριά από την επικαιρότητα, σε κάποιες από αυτές αναζητούνται ευθύνες, και σε ελάχιστες τελικά αποδίδονται.
http://freemariosz.wordpress.com/

.::Κειμενο ενημερωσης της υποθεσης του Μαριου Ζ.

ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ..

Πεμπτη 11 Μαρτίου 2010, Αθήνα. Γενική απεργία. Μεγάλη πορεία στο κέντρο της πόλης. O 28χρονος Μάριος Ζέρβας βρίσκεται στην διαδήλωση της γενικής απεργίας, φοράει ένα σακίδιο και σε συνδυασμό με τα αντισυμβατικά ράστα μαλλιά του καθίσταται ύποπτος και συλλαμβάνεται στο σωρό σε μία ανύποπτη στιγμή. Στον έλεγχο, που έγινε τελικά στη ΓΑΔΑ, στην κατοχή του βρίσκονται σαμπουάν, σαγιονάρες, μπουρνούζι, γυαλάκια και σκουφάκι κολύμβησης, ειδή της δουλειάς του ως δάσκαλος νηπίων στο ΟΑΚΑ. Παρόλα αυτά δεν αίρονται οι ήδη έτοιμες κατηγορίες εις βάρος του. Κρατείται στη ΓΑΔΑ για να περάσει από τακτικό ανακριτή.
Δευτέρα 15 Μαρτίου. Αποφασίζεται με συνοπτικές διαδικασίες η προφυλάκισή του. Συγκροτείται κατηγορητήριο με βάση μόνο την κατάθεση του αστυνομικού που τον συνέλαβε, xωρίς άλλα στοιχεία ή ευρήματα. Περιλαμβάνει κατασκευή, κατοχή και ρήψη μολότωφ, απόπειρα πρόκλησης βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης, διατάραξη κοινής ειρήνης, όλα με το επιβαρυντικό της κάλυψης των χαρακτηριστικών του προσώπου (κουκουλονόμος). Αργότερα, κατατίθενται συμπληρωματικές καταθέσεις απο δύο ακόμα αστυνομικούς, για να υποστηριχτεί ένα κατηγορητήριο, που χάσκει στο κενό.
Στο μεταξύ, μετά απο κινητοποίηση συγγενών, φίλων και γνωστών, συγκεντρώνονται δεκατρείς αυτόπτες μάρτυρες μεταξύ των οποίων και φωτογράφοι του τύπου που διαθέτουν τις φωτογραφίες τους, οι οποίες εμφανίζουν ακάλυπτο το πρόσωπο του Μάριου τη στιγμή της σύλληψης του και διαψεύδουν κραυγαλέα την κατάθεση του αστυνομικού. Η υπόθεση παραπέμπεται στον ανακριτή ο οποίος εξαντλεί πάνω του την αυστηρότητα του, εμπιστευόμενος τυφλά τις καταθέσεις των αστυνομικών. Εξετάζοντας μόνο έναν από τους μάρτυρες υπεράσπισης, αποφασίζει με την σύμφωνη γνώμη του εισαγγελέα την προφυλάκιση του Μάριου, παραβλέποντας την πρόσφατη τροποποίηση του νόμου περί προφυλάκισης και τις αυστηρότερες προϋποθέσεις (προηγούμενες αμετάκλητες καταδίκες του προσώπου για ομοειδείς αξιόποινες πράξεις, ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της πράξης από τα οποία να συνάγεται κίνδυνος διάπραξης και άλλων εγκλημάτων κ.α.) προϋποθέσεις που καμία δεν συντρέχει στο πρόσωπο του Μάριου.
Στην Ευελπίδων συγγενείς, φίλοι και αλληλέγγυοι δέχονται επίθεση από διμοιρία, οι γονείς εξυβρίζονται, κάποιοι άλλοι ξυλοκοπούνται.
Τρίτη 16 Μαρτίου. Μεταφέρεται στον Κορυδαλλό και έκτοτε κρατείται στην Α’ πτέρυγα.
Τετάρτη 17 Μαρτίου. Κατατίθεται προσφυγή κατά τις απόφασης προφυλάκισης, με αίτημα να ληφθούν υπ’ οψιν οι δεκάδες μαρτυρίες και το φωτογραφικό υλικό, που αγνοήθηκαν στην διάρκεια της προανάκρισης. Μέχρι να βγει η νέα απόφαση ο Μάριος θα έχει παραμείνει στην καλύτερη για ένα μήνα έγκλειστος. Κι εμείς θα είμαστε δίπλα του, όπως και όλος ο κόσμος που έχει κινητοποιηθεί πανελλαδικά.
Να ανασύρουμε την υπόθεσή του από την αφάνεια (εκεί που θάβεται η πλειονότητα αντίστοιχων περιπτώσεων), να αποκαλύψουμε την διπλή αυθαιρεσία: Των αστυνομικών αφενός, που θα επιλυφθούν με ζήλο αν χρειαστεί για την πειθάρχισή του, για τους οποίους η παρουσία και μόνο ενός νέου σε πορεία τον καθιστά ένοχο παραβατικών προθέσεων. Και αφετέρου, της ανακριτικής διαδικασίας, που με τη σειρά της -αγνοώντας το προηγούμενο της ζαρντινιέρας, την υπόθεση με τα πράσινα παπούτσια, του φοιτητή με τις πιτζάμες- επιδυκνύει τυφλή εμπιστοσύνη στις κατηγορίες και χαρίζει ελαφρά την καρδία μέρες ή μήνες προφυλάκισης λες και πρόκειται για στραγάλια.

ΣΤΙΣ 11 ΜΑΡΤΙΟΥ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΡΙΟ ΠΡΟΣΗΧΘΗΣΑΝ ΑΛΛΑ 15 ΑΤΟΜΑ, ΣΤΑ 12 ΑΠΟ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΠΑΓΓΕΛΘΗΚΑΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΖΕΡΒΑ
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ 11ης ΜΑΡΤΗ.

Αλληλεγγυοι-ες

>ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ Χ.Υ.Τ.Υ. ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΝΕΡΑΪΔΑ Ν. ΣΕΡΡΩΝ

Σ’ έναν κόσμο που τα πάντα λειτουργούν μέσα στα στενά πλαίσια της καπιταλιστικής σκέψης, μέσα από μία κοινωνία η οποία έχει συνηθίσει να καταναλώνει αλόγιστα, το πρόβλημα της μόλυνσης-σκουπιδιών αποτελεί μια πραγματικότητα. Η ήδη τεράστια οικολογική καταστροφή που έχει δημιουργηθεί εδώ και τόσες δεκαετίες με τη λογική της χωματερής, επιχειρείται πλέον να περιοριστεί βάση των επιταγών της Ε.Ε. για την ορθολογικότερη διαχείριση των σκουπιδιών και στην Ελλάδα. Το ελληνικό κράτος καθυστερημένα και βεβιασμένα προσπαθεί να επιβάλλει πολλές φορές παραβιάζοντας και την ίδια του την αστική νομιμότητα, τη δημιουργία Χ.Υ.Τ.Α. – Χ.Υ.Τ.Υ. σε πολλές περιοχές ανά την Ελλάδα. Σε πολλές περιπτώσεις οι αντιδράσεις των κατοίκων σε ορισμένες περιοχές ήταν άμεσες, δίκαιες και αναγκαίες. Με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα αυτά της Λευκίμμης Κέρκυρας, Ελληνικό Ιωαννίνων καθώς και Γραμματικό Αττικής. Όπως ήταν αναμενόμενο το πρόβλημα έφτασε και στο νομό Σερρών με την επικείμενη δημιουργία Χ.Υ.Τ.Υ. στην περιοχή της Νεράιδας.
Όπως και σε άλλες περιπτώσεις έτσι και στο Χ.Υ.Τ.Υ Ν. Σερρών το έργο γίνεται βεβιασμένα χωρίς να γίνει η κατάλληλη μελέτη για τη δημιουργία του έργου, ούτε για την ασφάλεια των κατοίκων των γύρω περιοχών. Μερικές από τις σημαντικότερες παραβιάσεις που θα μπορούσαν να αναφερθούν, είναι η αποσιώπηση ύπαρξης υπογείων υδάτων στην περιοχή, καθώς δεν πραγματοποιήθηκαν οι απαραίτητες γεωτρήσεις, με συνολικό κίνδυνο την μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα της περιοχής. Επίσης αποκρύφτηκε η ύπαρξη αγωγού υδροληψίας. Ακόμα η ύπαρξη δυνατών ανέμων θα έχει σαν αποτέλεσμα την εναέρια ρύπανση και τη δημιουργία αποπνικτικής ατμόσφαιρας στους οικισμούς που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση. Οι κάτοικοι της περιοχής προχώρησαν σε διαμαρτυρίες συμβολικού χαρακτήρα, διενέργησαν συζητήσεις για την ενημέρωση του κοινού και κινήθηκαν δικαστικά ενάντια στο εγχείρημα των τοπικών αρχόντων.
Τίποτα από όλα αυτά δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς την συγκατάθεση των τοπικών αρχών-νομαρχίας η οποία όταν δεν συκοφαντούσε και παραπληροφορούσε τον αγώνα των κατοίκων φρόντιζε υπογείως την προώθηση του έργου. Οι υπερασπιστές του έργου σε μία προσπάθεια επίδειξης δύναμης, προσπάθησαν να τρομοκρατήσουν τους αγωνιζόμενους κατοίκους με την εμφάνιση υπεράριθμων αστυνομικών δυνάμεων που έκαναν αισθητή την παρουσία τους σε μεμονωμένο περιστατικό στην περιοχή. Η λογική της ψηφοθηρίας λειτούργησε και σ’ αυτή την περίπτωση με τα κόμματα να εμφανίζονται δίπλα στους κατοίκους χωρίς όμως την ουσιαστική διενέργεια δράσεων ενάντια στην κατασκευή του έργου.
Θεωρούμε ότι οι αγώνες πρέπει να δίνονται αυτο-οργανωμένα και αντι-ιεραρχικά χωρίς πεφωτισμένες ηγεσίες και απόλυτες αλήθειες όπου όλες οι δραστηριότητες λαμβάνονται από τους ίδιους τους αγωνιζόμενους και μόνο. Επιλέγουμε να βρεθούμε στο πλευρό αυτών που αρνούνται κάθε επιχείρημα που έχει πρωταρχικό σκοπό την υποβάθμιση των ζωών μας.

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ
ΠΑΛΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ-ΜΕΛΕΝΙΚΙΤΣΙΟΥ

>Απο το Σάββατο 16 ΜΑΗ με πρόσχημα την μη τήρηση των περιοριστικών όρων που του έχουν επιβληθεί , ενώ είχε δώσει το παρόν , ο Νίκος Κουνταρδάς συνελήφθει στο Α.Τ. Ξάνθης όταν πήγε να παρουσιαστεί.Από τότε ξεκίνησε απεργεία πείνας και δίψας με άμεσο κίνδυνο της ζώης του .
Ο Νίκος Κουνταρδάς καταγγέλει πλήθος παρακρατικών επιθέσεων εις βάρος της ζωής του τον τελευταίο χρόνο στην Ξάνθη. Δεν είναι τυχαίο ότι έχει στοχοποιηθεί επανηλημένα από το κράτος λογώ της αγωνιστικής του στάσης εντός και εκτός φυλακών, ενώ οι αρχές τον έχουν στιγματίσει ως “ συνήθη ύποπτο ” και αυτό έχει ως αποτέλεσμα τις συνεχείς διώξεις του, με εμφανή στόχο την ψυχική και σωματική του εξόντωση.Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο Γενικό Κρατικό νοσοκομείο Νίκαιας διανύοντας την 6 ημέρα, σε κρίσιμη κατάσταση λόγω της απεργείας πείνας και δίψας και έχοντας χάσει τις αισθήσεις του .
Μαζί του κατηγορούνται ακόμα 3 αγωνιστές απο την Ξάνθη για τη συμμετοχή τους στην κοινωνική εξέγερση του Δεκέμβρη με γελοίες κατηγορίες περί “σύστασης εγκληματικής οργάνωσης ” , “πρόθεσης ανθρωποκτονίας ” και “κατοχης εμπρηστικών ύλων”.
Η κρατική τρομοκρατία στην Ξάνθη μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη έχει οδηγήσει σε ένα κύμα καταστολής απέναντη σε κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο. Πλέον στην Ξάνθη το κράτος δίχνει καθαρά τις προθέσεις του και τα δημοκρατικά προσχύματα έπεσαν . Η εξουσία με όργανο την αστυνομία και τους διάφορους “ παρακρατικούς ” προσπαθει να φημώσει τις φωνές όσων αγωνίζονται και αντιστέκονται .
Στοίχημα και πρόταγμα κάθε αγωνιζόμενου και κάθε ανθρώπου που σέβεται την ελευθερία είναι να σταθεί αλληλέγγυος στην περίπτωση του Νίκου Κουνταρδά
και των 3 διωκόμενων.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΟΥΝΤΑΡΔΑ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ
ΠΟΥ ΒΑΡΑΙΝΟΥΝ ΤΟΥΣ 3 ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΞΑΝΘΗ , ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΜΑΗ ΣΤΙΣ 3 : 00 μμ , ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Αλληλέγγυες/οι

>Η εκλογική διαδικασία, αυτό το δημιούργημα των εξουσιαστών, στηρίζεται στον πειθαναγκασμό περί ανικανότητας των ανθρώπων, να χειριστούν μόνοι τις υποθέσεις τους και στοχεύει στην δημιουργία ψευδαισθήσεων για δήθεν συμμετοχή στα πράγματα. Οι κάθε λογής θιασώτες αυτής της «κορυφαίας δημοκρατικής στιγμής» έχοντας οφέλη να αποκομίσουν από την συνέχιση αυτής της εξαπάτησης αποκρύπτουν επιμελώς και συστηματικά τους αληθινούς λόγους ύπαρξης της εκπροσώπησης και των εκλογών. Τα φοιτητικά δεκανίκια των πολιτικών κομμάτων δεν θα μπορούσαν να αποτελούν εξαίρεση. Εμφανιζόμενοι ως οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές των δικαιωμάτων των φοιτητών, ζητούν από τους ίδιους να αποτελέσουν μέρος της πολιτικής υπεραξίας στις στατιστικές περί εκλογικής δύναμης, του κάθε κομματικού μαγαζιού, με αντάλλαγμα τον «αγώνα» για καλύτερη καθημερινότητα μέσα στην σχολή και την συνεχή «παρουσία δίπλα μας».
Οι τρόποι με τους οποίους επιτυγχάνεται η πολυπόθητη συναίνεση σε αυτή τη διαδικασία, είναι εξίσου ύπουλοι, υπόγειοι και παραπλανητικοί με την ίδια την ουσία των εκλογών και των αξιώσεων τους. Οι προεκλογικές καμπάνιες των κομμάτων – με άξιους μιμητές τα πολιτικά τους φερέφωνα, τις φοιτητικές παρατάξεις – χρησιμοποιούν κατά κόρων τακτικές με σκοπό την αλλοίωση κάθε πιθανής αντίστασης και με την χρήση μιας γενικευμένης πλύσης εγκεφάλου, να επιτυγχάνεται τελικά η καθολική αποδοχή της διαδικασίας ως λογικός μονόδρομος ή τουλάχιστον ως αναγκαίο κακό. Τεράστια πανό, συνεχής και μονότονη επανάληψη αφισών με περιεχόμενο αόριστα, ακαταλαβίστικα «σλόγκαν», με ένα επίχρισμα επαναστατικής φρασεολογίας, δεν σου αφήνουν και πολύ περιθώριο για να σκεφτείς.
Φτάνουμε έτσι σε μια κατάσταση όπου η λογική δίνει αποκλειστικά την θέση της στον παραλογισμό. Η απάθεια, η παθητικότητα και η ανάθεση, αφού βαφτιστούν «συμμετοχή», παρουσιάζονται ως σωστές και λογικές πρακτικές. Ενώ η αυτοοργάνωση και η αυτορύθμιση των αναγκών και επιθυμιών μας από εμάς τους ίδιους, χωρίς διαμεσολαβητές και ειδικούς, φαντάζει ως μια ιδέα λανθασμένη, αναποτελεσματική και αδύνατη. Βέβαια όπως προαναφέρθηκε οι επίδοξοι «σωτήρες» μας ( φοιτητικοί ή πολιτικοί) έχουν κάθε λόγο να ζητούν την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή στις εκλογές, ασχέτως από το πού θα πάει η ψήφος ή το ποιο κομματικό μαντρί θα ενισχύσει (ΨΗΦΙΣΤΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ).Η συνέχιση της παρασιτικής τους ύπαρξης επάνω στη ζωή και στις διεκδικήσεις μας προϋποθέτει την συνέχεια και στήριξη των εκλογών ως θεσμό. Αυτός ο χρόνιος φαύλος κύκλος ‘ελπίδων – υποσχέσεων – απογοητεύσεων – «ψήφων διαμαρτυρίας» – ελπίδων’ αν οφείλει κάπου την ύπαρξή του, είναι στο ψέμα πως «δεν είναι όλοι ίδιοι». Στην αυταπάτη που συνεχίζουν να τρέφουν κάποιοι που εθελοτυφλούν πως μια παράταξη θα λύσει το πρόβλημα αντί μιας άλλης. Πρόβλημα που όλες μαζί έχουν δημιουργήσει με την κατασκευή ψευδαισθήσεων και την καλλιέργεια ενός κλίματος ανικανότητας που εμποδίζει τους ανθρώπους απ’ το να πάρουν πραγματικά την ζωή τους στα δικά τους χέρια.
Αν όμως τα παραπάνω ψέματα των ιδιοτελών φοιτητοπατέρων βρίσκουν κάποιο έδαφος, αυτό γίνεται γιατί και εμείς οι ίδιοι οι φοιτητές έχουμε αφεθεί σε ένα γενικότερο πλαίσιο απάθειας, ωχαδερφισμού και ανάθεσης της λύσης των προβλημάτων σε άλλους. Προβλήματα και διεκδικήσεις που δυστυχώς ποτέ δεν ξεπερνούν τα στενά συντεχνιακά και οικονομικά – υλικά ζητήματα. Σε αυτό το κλίμα οι αγώνες που μπορούν να διεξάγουν όλες οι παρατάξεις για εμάς, θα είναι πάντα μέσα στα όρια που τους επιτρέπουν τα πολιτικά τους αφεντικά, ή αποκλειστικά κινήσεις κατ’ εντολή τους. Οι ανάγκες, οι επιθυμίες και τα αιτήματα όσων θέλουν ένα ανεξάρτητο φοιτητικό κίνημα, δεν χωράνε ούτε στα ψηφοδέλτια, ούτε στα πλαίσια, ούτε στις κάλπες τους. Για εμάς οι αγώνες και οι διεκδικήσεις μέσα στις σχολές δεν θα μπορούσαν να είναι παρά ένα μόνο κομμάτι του συνολικότερου αγώνα ενάντια σε κάθε εξουσιαστικό θεσμό και παραπλανητικό τέχνασμα.
Οι αγώνες και οι διεκδικήσεις μας ως φοιτητές δεν θα μπορούσαν παρά να αποτελούν ένα μόνο μέρος των επιθυμιών και των ονείρων μας για μια ζωή χωρίς ιεραρχία και εξουσία, για έναν κόσμο αυτοοργάνωση και ελευθερίας.

ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ, ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ, ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ
ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΝΤΙΙΕΡΑΡΧΙΚΗ ΔΡΑΣΗ

>ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΜΙΣΗΣΟΥΝ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

Ολόκληρη η ιστορία των ανθρώπινων κοινωνιών, από τη στιγμή που αυτές οργανώθηκαν ιεραρχικά και διαχωρίστηκαν σε τάξεις ∙ έχει σημαδευτεί από τους αγώνες των καταπιεσμένων για κοινωνική χειραφέτηση ενάντια στους εξουσιαστές. Ένα από τα σημαντικότερα όπλα των τελευταίων ενάντια στην κοινωνία ήταν ο σφετερισμός των μέσων παραγωγής και η διαχείριση της εργασίας προς όφελός τους. Η δυνατότητα παραγωγής των ανθρώπων, από μέσο βελτίωσης της ζωής όλης της κοινωνίας μετατράπηκε σε εργαλείο χειραγώγησης και εκμετάλλευσης στα χέρια κράτους και αφεντικών. Η μισθωτή εργασία απόλυτα συνυφασμένη με τις επιταγές αλλά και την ίδια την ουσία του καπιταλισμού δε θα μπορούσε να παράξει τίποτα περισσότερο από σκλαβιά για τους εργαζόμενους και πλούτη για τ’ αφεντικά. Οι κάτοχοι των μέσων παραγωγής κατέχουν το νόμιμο δικαίωμα να εκμεταλλεύονται την υπεραξία της εργασίας μας και επομένως και εμάς τους ίδιους. Οι επιλογές είναι ενδεικτικές : ή συμβιβάζεσαι και δέχεσαι την εκμετάλλευσή σου, ή τίθεσαι στο κοινωνικό περιθώριο με αμφίβολες πιθανότητες για μια αξιοπρεπή ζωή. Γι’ αυτόν το λόγο θεωρούμε πως μέσα στα πλαίσια του καπιταλισμού η εργασία δεν αποτελεί δικαίωμα για την κοινωνία αλλά εκβιασμό.
Σήμερα, εν μέσω μιας γενικευμένης κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος , οι ήδη εκμεταλλευτικοί όροι που αφορούν την εργασία αναδιαμορφώνονται και εντείνονται, εμπλουτίζοντας το οπλοστάσιο των προνομιούχων αυτής της κοινωνίας, ενάντια στους καταπιεσμένους. Όσο πιο ασταθής είναι η πολιτική και οικονομική εξουσία, τόσο πιο αδίστακτη γίνεται προκειμένου να εδραιωθεί. Η εργοδοσία από παραδοσιακά και λογικά εχθρική προς τις διεκδικήσεις και επιθυμίες των εργαζομένων τον τελευταίο καιρό γίνεται ασύδοτη.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της εργαζόμενης μετανάστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα, η οποία δέχτηκε επίθεση με βιτριόλι. Η Κων/να ήταν μαχητική συνδικαλίστρια της Παν-αττικής Ένωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού. Ήρθε σε κόντρα με την εργοδοσία της ΟΙΚΟΜΕΤ. Εταιρεία καθαρισμού που υπενοικιάζει κυρίως αλλοδαπούς εργάτες –τριες, οι οποίοι δουλεύουν σε άθλιες συνθήκες και με μηδενικά δικαιώματα. Εργάζονται 6 ώρες και πληρώνονται για 4-5 απολύονται, εκβιάζονται και τώρα τυφλώνονται και με οξύ.
Η τρομοκρατία και η εκδικητικότατα των αφεντικών ενάντια σε όσους τολμούν να διεκδικήσουν τα αυτονόητα και να υπερασπιστούν την αξιοπρέπειά τους, αντικατροπτίζει τη «μηδενική ανοχή» του κράτους. Όχι φυσικά ως προς την ασυδοσία και τα μηδενικά μέτρα ασφαλείας στις επιχειρήσεις των αφεντικών (δεν τρέφουμε αυταπάτες), αλλά προς τις δυναμικές κοινωνικές διεκδικήσεις που υποσκάπτουν τα θεμέλια του κράτους και των καταπιεστών γενικότερα.
Η επίθεση στην Κων/να Κούνεβα, δεν ήταν τυχαία. Αν και η ίδια όπως και οι συναδέλφισσές της δεν είναι οι μόνες που ζουν τέτοιες συνθήκες εργασιακού Μεσαίωνα μέσα στο πλαίσιο μιας γενικευμένης επισφάλειας και τρομοκράτησης, παρ’ όλα αυτά υπάρχει ένα στοιχείο που ξεχωρίζει την περίπτωσή τους. Το σωματείο της Κων/νας ήταν ανεξάρτητο από την κομματική-συνδικαλιστική χειραγώγηση. Μέσα σε αυτό δεν εμπλέκονταν γραφειοκράτες- επαγγελματίες συνδικαλιστές. Επέλεξαν τη συνειδητή αυτοοργανωμένη και αυτόνομη δράση ως μέσο αγώνα, αφήνοντας στην άκρη διαμεσολαβητές, ειδικούς και ειδήμονες. Ήρθε ο καιρός να παραδειγματιστούμε και να κατανοήσουμε επιτέλους πως η ανάθεση, η αντιπροσώπευση και η διαίρεση των εργαζομένων, μπορούν να ωφελήσουν μόνο τα αφεντικά.
Μέχρι την ολική ανατροπή αυτής της τάξης που απομιζεί την κοινωνία και την οριστική αλλαγή των συνθηκών που γεννούν την καταπίεση και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, προτάσσουμε τους αυτοοργανωμένους, αδιαμεσολάβητους, κοινωνικούς αγώνες και την αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΝΕΒΑ