Με λιγότερο κόσμο δυστυχώς πραγματοποιήθηκε η αντιφασιστική πορεία σήμερα 26-09-2013 στις Σέρρες. Με δυναμική γύρω στα 150 άτομα, η πορεία προσέγγισε δύο φορές τα γραφεία των χρυσαυγιτών, όπου φυσικά ήταν και πάλι φρουρούμενα από μπάτσους και συνέχισε σε κεντρικούς δρόμους της πόλης. Φωνάχτηκαν συνθήματα, μοιράστηκαν κείμενα και πολλά τεύχη της εφημερίδας Άπατρις.

Ακολουθούν οι φωτογραφίες με τα πανό, και σύντομα φωτογραφίες από την πορεία.

Πολύ μεγάλη πορεία για τα δεδομένα των Σερρών πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 18-09-2013 μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από χέρι φασίστα.

Η πορεία είχε 350-400 άτομα, ένταση και παλμό. Όταν η πορεία έφτασε κοντά τα γραφεία της χρυσής αυγής, μία κλούβα είχε κλείσει τον δρόμο για να αποτρέπει την πρόσβαση κοντά τους. Η πορεία αποπειράθηκε να προσεγγίσει τα γραφεία από άλλο δρόμο ο οποίος ήταν επίσης κλειστός από ματ και μια κλούβα. Μετά το πέρας της πορείας, πληροφορηθήκαμε ότι οι φασίστες εμφανίστηκαν και κατέβηκαν από τα γραφεία τους, έτσι η πορεία ξαναξεκίνησε προς τα εκεί αλλά όταν έφτασε, είχαν ήδη εξαφανιστεί στις τρύπες τους.

Το κείμενο:

ΚΕΙΜΕΝΟ

Φωτογραφίες:

Το σάββατο 17 Νοέμβρη στις 18.00, μετά απο κάλεσμα του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού συγκεντρωθήκαμε στην πλατεία Ελευθερίας άτομα του Αναρχικού/Αντιεξουσιαστικού χώρου καθώς και κάποιοι μαθητές και μέλη της Ανταρσύα. Η πορεία με καλό παλμό και δυναμική συνόλικα γύρω στα 100+ άτομα έκανε αρκετά καλή διαδρομή στο κέντρο της πόλης, μοιράστηκαν αρκετά κείμενα και πετάχτηκαν τρικάκια. Τα φασιστοειδή για ακόμη μια φορά είχαν καλέσει τα φιλαράκια τους τους μπάτσους για να τους προστατέψουν με μια διμοιρία ΜΑΤ να κλείνει την προσβαση προς τα γραφεία τους. Η πορεία εν τέλη έστριψε απο άλλο δρόμο και κατέληξε στην πλατεία Κρονίου.

Το κείμενο που μοιράστηκε:

ΣΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΧΘΕΣ

ΧΤΙΖΟΥΝ ΤΗ ΧΟΥΝΤΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ

Κοντά 40 χρόνια πέρασαν από την πτώση της Χούντας των συνταγματαρχών, και αντικρίζουμε για ακόμα μια φορά το φασιστικό πρόσωπο του πολιτικού συστήματος. Καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στερήσεις ελευθεριών κι ένας συνεχής αγώνας επιβίωσης, συνθέτουν το πολύμορφο πορτρέτο της καθημερινότητάς μας.

Μια καθημερινότητα που είναι άμεσο αποτέλεσμα του καπιταλιστικού συστήματος και των εκφραστών του. Οι πολιτικοί του σήμερα, που καταθέτουν στεφάνια στο όνομα της ελευθερίας και της δημοκρατίας, είναι οι ίδιοι που με την ανοχή μας έθεσαν τη χώρα σε κατάσταση οικονομικής δικτατορίας.

Μια δικτατορία η οποία στηρίζεται στον εκφοβισμό της κοινωνίας, με την απειλή της χρεοκοπίας και της επιστροφής στη δραχμή. Τα τελευταία 3 χρόνια και με πιο πρόσφατο το ψήφισμα του πολυνομοσχεδίου την προηγούμενη εβδομάδα, δε σταματούν να παραμυθιάζουν τον λαό, ορίζοντάς το ως το τελευταίο πακέτο μέτρων με το οποίο θα ξεκινήσει η οικονομική ευμάρεια του κράτους. Άλλο ένα καλοστημένο παιχνίδι, που σκοπό έχει την εξυπηρέτηση των ντόπιων και ξένων εξουσιαστών. Πιο συγκεκριμένα, το εργατικό δυναμικό υποτιμάται συνεχώς, και μέσα από τη λαίλαπα των απολύσεων και της ανεργίας δημιουργείται ένας στρατός αναλώσιμων σκλάβων. Οι απανωτές μειώσεις μισθών σε συνδυασμό με τις φορολογικές επιδρομές και το ολοένα αυξανόμενο κόστος ζωής, μας οδηγεί στην αβεβαιότητα και σε ένα μέλλον που τίποτα δε μοιάζει εξασφαλισμένο.

Ένα όμως μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας αντιστέκεται ενάντια στην οικονομική αφαίμαξη που βιώνει καθημερινά, με συνεχείς κινητοποιήσεις για τα έως τώρα εργασιακά κεκτημένα που χάνονται. Γενικές απεργίες και μαζικές πορείες, καταλήψεις εργασιακών χώρων, δημόσιων κτιρίων και υπουργείων, είναι μερικές μόνο από τις κινήσεις που γίνονται πανελλαδικά και δείχνουν την αντίδραση της κοινωνίας απέναντι στους εκμεταλλευτές και κερδοσκόπους.

Το κράτος όμως δε μένει άπραγο. Για να διατηρήσει την κυριαρχία του, δημιουργεί ένα νέο ολοκληρωτικό-αστυνομικό καθεστώς, το οποίο έχει σκοπό να καταστείλει οποιονδήποτε κοινωνικό-ταξικό αγώνα. Βίαιες συλλήψεις, ξυλοδαρμοί και βασανισμοί διαδηλωτών σε αστυνομικά τμήματα, εισβολές σε σπίτια, δημοσιοποίηση προσωπικών στοιχείων αγωνιστών που βρίσκονται σε διαδηλώσεις, συνθέτουν το “τιτάνιο” έργο της καταστολής. Επιπρόσθετα, φίμωση της ελευθερίας του λόγου, απαγόρευση συναθροίσεων και κινητοποιήσεων, ακόμα και παρουσία του στρατού για την προσωπική ασφάλεια πολιτικών (επίσκεψη Μέρκελ, 28η Οκτωβρίου) είναι κάποιες από τις τακτικές που τίποτα δεν έχουν να ζηλέψουν από το μακρινό 1967.

Εν μέσω τέτοιων πολιτικών-οικονομικών συγκυριών, αναθρέφεται και αναδεικνύεται έντονο το αίσθημα του εθνικισμού, ένας τρόπος του κράτους για να δαμάσει την κοινή γνώμη υπέρ του, όταν τα κατασταλτικά μέτρα δεν αποδίδουν. Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή στα πολιτικά τεκταινόμενα παλαιότερων ετών, βλέπουμε στη Γερμανία του ’30 που μαστίζεται από οικονομική κρίση, την άνοδο του εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος. Το κράτος για να σωπάσει τις εντάσεις στο εσωτερικό του, προσπαθεί να ομογενοποιήσει τους καταπιεσμένους με τους καταπιεστές, κάτω από έναν εθνικό μανδύα.

Έτσι και στον ελλαδικό χώρο, το κράτος χρησιμοποιεί τα “ατίθασα” παιδιά του. Η δήθεν “αντισυστημική”, ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής, όντας νόμιμο κόμμα και μπαίνοντας στη Βουλή, είναι αυτή που θα δώσει τον απαραίτητο χρόνο στους εξουσιαστές για να ανασυνταχθούν απέναντι στον αντιστεκόμενο λαό. Πολύ περίτεχνα, αποπροσανατολίζουν τον κόσμο για να εναντιωθεί στους αδύναμους αντί για τους εκμεταλλευτές του. Γι’ αυτό λοιπόν, για τη σημερινή κρίση στην Ελλάδα ενοχοποιούνται οι μετανάστες και όχι οι τραπεζίτες. Αλλά δε μένουν μόνο σ’ αυτούς. Όσο εμείς οι ίδιοι δεν αντιλαμβανόμαστε τον ρόλο τους, τόσο περισσότερο θα κερδίζουν χώρο, επαναφέροντας στο σήμερα μαύρες στιγμές του παρελθόντος. Σαν γνήσιοι συνεχιστές του ναζιστικού καθεστώτος και νοσταλγοί της αιματοβαμμένης χούντας του Μεταξά και των συνταγματαρχών, στοχοποιούν όλους όσους δεν ταυτίζονται με τις απόψεις τους και δεν είναι όμοιοι των φυλετικών και κοινωνικών προτύπων τους. Εκτός λοιπόν από τους μετανάστες, στοχοποιούνται και ομοφυλόφιλοι, ΑΜΕΑ, αθίγγανοι κι όλοι όσοι απειλούν την “καθαρότητα της φυλής” τους.

Εμείς, ως Αναρχικοί, προτάσσουμε την αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων. Η καθημερινή μας εξαθλίωση κι ο συνεχής αγώνας επιβίωσης που μας επιβάλλουν οι εξουσιαστές, δε γνωρίζει χρώματα και φυλές. Τα ψεύτικα διλήμματα που μας θέτουν έχουν σαν στόχο τη δική τους μόνο σωτηρία, πατώντας πάνω στις δικές μας πλάτες. Δεν έχουμε τίποτα κοινό, λοιπόν, μαζί τους. Όσο κι αν προσπαθούν μάταια να γαντζωθούν και να παρατείνουν την ύπαρξή τους, προβάλλοντας συνεχώς το εκδικητικό τους πρόσωπο ενάντια σε όσους αντιστέκονται, η θέση τους και ο επίλογός τους είναι ήδη προδιαγεγραμμένα.

Οφείλουμε να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας, χωρίς αντιπροσώπους και λοιπούς “υπευθύνους”, αυτοοργανωμένα και αντιιεραρχικά. Να ξεριζώσουμε κάθε φασιστικό μόρφωμα από την κοινωνία μας και να έρθουμε σε ολομέτωπη σύγκρουση με το κράτος και το κεφάλαιο. Να ενσαρκώσουμε την ελπίδα για μια άλλη ζωή, μακριά από τα δεσμά της καταπίεσης που σήμερα μας σκλαβώνουν και μαυρίζουν τις ζωές και τα όνειρά μας.

“Δεν μπορούμε να συντρίψουμε τον φασισμό σε συνεργασία με τη

δημοκρατική κυβέρνηση, αλλά μόνο σε πείσμα της δημοκρατικής

κυβέρνησης. Ξέρουμε ότι καμία κυβέρνηση δεν επιθυμεί το ξερίζωμα

του φασισμού, επειδή οι αστοί είναι υποχρεωμένοι να καταφεύγουν

σε αυτόν όταν βλέπουν ότι κινδυνεύουν να τους φύγει η εξουσία

από τα χέρια.”

Χοσέ Μπουεναβεντούρα Ντουρρούτι

 Συγκέντρωση-Πορεία για να τιμήσουμε τον αγώνα ενάντια στη Χούντα. όχι σαν επέτειο, αλλά συνεχίζοντας την εξέγερση.

Αφίσα για 17 Νοέμβρη απο τη Μαθητική Ελευθεριακή Κίνηση Σερρών

1η μερα: τα πραματα ηταν τελιως ψοφια ολη η αγορα και γενικοτερα η πολη λειτουργουσε λες και δεν συνεβαινε τιποτα.Η μονη παραφωνια ηταν η καταληψη του δημαρχειου απο τους εργαζομενους οπου στηριχθηκε και απο την αδεδυ απο εργαζομενους στο νοσοκομειο και μεμονομενα ατομα(αριστερους,α/α,ανενταχτους)

2η μερα:Τοπρωι υπηρξαν συμβολικες καταληψεις στο νοσοκομειο,στα δικαστηρια και το Εργοστασιο Ζαχαρης απο τους εργαζομενους.Το απογευμα πηρξαν 3 προσυγκεντρωσεις ,μια το παμε(κλασσικα μονο του) αλλα με αρκετο κοσμο, μια του εργατικου κεντρου και μια του εμπορικου συλλογου,καποιων σωματειων, εξω-εσω κοινοβουλευτικη αριστερα και α/α χωρου.Η πορεια της 3ης προσυγκεντρωσης βρεθηκε με αυτη του εργατικου και η συνολικη παρουσια κοσμου ηταν γυρω στα 500, το α/α μπλοκ αριθμουσε στα 40-45 ατομα με ικανοποιητικο παλμο οπως και αντιστοιχα και το μπλοκ του Ανταρσυα.Η πορεια περασε απο κεντρικους δρομους και κατω απο τα γραφεια της Χ.Α οπου φωναζονταν συνεχως αντιφασιστικα συνθηματα και οι φασιστες μας εδειχναν το “αντισυστημικο” τους προσωπο απο τα μπαλοκονια.

Το αξιοπεριεργο του απογευματος ηταν οτι η ΓΣΕΕ ειχε καλεσμα στο Εργατικο κεντρο ενω η ΑΔΕΔΥ στην ανεξαρτητη προσυγκεντρωση (τα συμπερασματα δικα σας)

Αρκετά μαζική η απεργιακή πορεία στις Σέρρες με πρωτοφανή συμμετοχή, σίγουρα η μεγαλύτερη εδώ και 2 χρόνια.
πάνω από 3000 κόσμος χωρίς το ΠΑΜΕ, το οποίο έκανε μόνο του πορεία.
αρκετά μαζική ήταν και η συμμετοχή των εργαζομένων της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης. επίσης συμμετείχαν ο Εμπορικός Σύλλογος Σερρών, η ομοσπονδία εμποροβιοτεχνών, δημοτικοί υπάλληλοι, εκπρόσωποι ΟΛΜΕ και ΕΛΜΕ, γιατροί, δικηγόροι, φαρμακοποιοί, κοινωνικοί φορείς, συνταξιούχοι, εργαζόμενοι, συμβασιούχοι πυροσβέστες, οδηγοί και ιδιοκτήτες ταξί, περιπτερούχοι, εκπρόσωποι και μέλη της ένωσης εστιατορίων Σερρών, κόμματα της αριστεράς και υπήρχε επίσης και το αναρχικό/αντιεξουσιαστικό μπλοκ.
Κλειστά παρέμειναν όλη τη μέρα, τα εμπορικά καταστήματα, ταβέρνες και καφε – μπαρ και αρκετά super market.

Η πορεία πέρασε μπροστά απο τα γραφεία των χρυσών αυγών τα οποία εκτός του ότι ήταν άδεια, είχαν για φρουρούς τα αδέρφια τους, τους μπάτσους αποτελούμενα απο δυο διμοιρίες μπλε και μια κλούβα.

το κείμενο που μοιράστηκε:

Στις 9.30 το πρωί ομάδα αντιφασιστών φτάσαμε στην Κορμίστα Σερρών όπου υπήρχε τελετή μνήμης για τα 91 θύματα απο τους βουλγάρους εθνικιστές κατά την κατοχή τους στη βόρεια Ελλάδα την περίοδο ’41 με ’44
Eκεί όταν φτάσαμε στο χωριό είδαμε αρκετούς μπάτσους που πήγαν να μας αποτρέψουμε από το να πλησιάσουμε την εκδήλωση για να μην την “αμαυρώσουμε”. Τελικά πλησιάσαμε λίγο περισσότερο έτσι ώστε να έχουμε επαφή με την τελετή.                Ο Δήμαρχος της Αμφίπολης με περίσσεια ντροπή κάλεσε στο χωριό τη χρυσή αυγή παρα . Αρκετή ώρα μετά από την εμφάνιση μας, εμφανίστηκαν 12 φασίστες με ελληνικές σημαίες όπου και αυτοί αποτράπηκαν απο το προσεγγίσουν την εκδήλωση, Επιχείρησαν να φωνάξουν τα εμετικά τους συνθήματα όπως το δόξα στους χίτες και ταγματασφαλίτες καθώς και συνθήματα κατά των κομμουνιστών σε ένα χωριό στο οποίο έδρασε το αντάρτικο του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ και αντιστάθηκε ηρωικά ενάντια στο φασισμό. Βέβαια τα εμετικά τους συνθήματα με το ζόρι ακούγονταν αφού τους καλύπταμε εμείς με αντιφασιστικά συνθήματα.Καθ’ όλη την διάρκεια και αφού έληξε η εκδήλωση οι φασίστες προκαλούσαν και απειλούσαν αλλά έπαιρναν έντονη απάντηση με συνθήματα. Πολλοί κάτοικοι πήραν το μέρος μας και τους κράζανε, αλλά δεν έλειψαν και αυτοί που απλά ήθελαν να κάνουν το μνημόσυνο τους.

Κείμενο που μοιράστηκε στη Κορμίστα και σε αρκετά γύρω χοριά:

Θάνατος στους φασίστες επιδρομείς:

Αντιβουλγαρικό σύνθημα προκήρυξης που μοιράστηκε σε χωριά της Ανατολικής Μακεδονίας, από τους αντάρτες λίγο πριν το “κίνημα της Δράμας”

Η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη από το Μάιο του 1941 μέχρι το Σεπτέμβριο του 1944 κατέχονταν από το στρατό της φασιστικής Βουλγαρίας. Σ’ όλη τη διάρκεια της βουλγαρικής κατοχής βασικό στοιχείο της πολιτικής της ήταν ο πλήρης εκβουλγαρισμός της περιοχής με κάθε μέσο. Κυρίως εκτοπισμοί και απελάσεις όλων εκείνων των στοιχείων που θα μπορούσαν να παίξουν  καθοδηγητικό ρόλο, με παράλληλη εγκατάσταση Βουλγάρων εποίκων. Μέσα σε κλίμα βίας και τρομοκρατίας προσπαθούν να καταρρακώσουν το ηθικό του υπόδουλου πληθυσμού και  να ελαχιστοποιήσουν τις πιθανότητες εκδήλωσης οποιασδήποτε μορφής οργανωμένης αντίστασης. Όμως οι πραγματικοί πατριώτες και καθοδήγηση και όπλα, βρήκαν.

Με πρωτοβουλία των στελεχών του, το Μακεδονικό Γραφείο (Ανεξάρτητο Γραφείο του ΚΚΕ για τη Μακεδονία και την Θράκη) αποφάσισε την έναρξη του αντάρτικου στην Ανατολική Μακεδονία. Στις 28 Σεπτεμβρίου ‘41, πραγματοποιήθηκε η πρώτη στην Ελλάδα ένοπλη αντάρτικη εξέγερση. Οι αντάρτες και οι ένοπλες ομάδες τοπικών οργανώσεων χτύπησαν στην πόλη της Δράμας και σε χωριά της περιοχής. Οι στόχοι των εξεγερμένων ήταν ενάντια στις αρχές άσκησης της φασιστικής εξουσίας της Βουλγαρίας. Αστυνομικά τμήματα και δημαρχεία καταλαμβάνονται ενώ Βούλγαροι αξιωματούχοι και Έλληνες φασίστες συνεργάτες τους εκτελούνται, καταλύοντας για λίγες ώρες τη βουλγαρική εξουσία.

Τα αντίποινα υπήρξαν άμεσα και σκληρά. Οι βουλγαρικές αρχές κατοχής αντέδρασαν με ένα ολοκαύτωμα και πραγματικό λουτρό αίματος στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη.

Βαρύ φόρο αίματος πλήρωσε και η Κορμίστα Σερρών, που ήταν ένας από τους στόχους των ανταρτικών ομάδων, αλλά και «τροφοδότης» αυτών. Μετά την εκδήλωση του «κινήματος της Δράμας», η Κορμίστα χαρακτηρίσθηκε ως «χωριό επαναστατικό». ‘Ετσι, το πρωί της 1ης Οκτωβρίου ‘41, βουλγαρικό απόσπασμα, αφού συγκέντρωσε 125 περίπου άνδρες στο υπόγειο του Κοινοτικού καταστήματος, επιχείρησε με πολυβόλα και χειροβομβίδες να τους εκτελέσει. Τελικός απολογισμός, 91 νεκροί ηλικίας 16 – 70 ετών. Η μελέτη των γεγονότων δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι «το κίνημα της Δράμας» ήταν μια αυθόρμητη επαναστατική κίνηση, μια λαϊκή εξέγερση. Μία ηρωική πράξη αντίστασης, που είχε σημαντικά οφέλη για την Ελλάδα, ενώ ταυτόχρονα έθεσε τις βάσεις για την οργάνωση του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.

Η τακτική των αντιποίνων σε καμία περίπτωση δεν στάθηκε κατασταλτικός παράγοντας στην συνέχιση του αγώνα ενάντια στο φασιστικό ζυγό. Απόδειξη το έπος της Εθνικής Αντίστασης που κορυφώθηκε τα επόμενα χρόνια. Η Κορμίστα και η περιοχή της δεν πρέπει να ξεχάσει επ’ ουδενί  τα γεγονότα του ‘41. Το επιβάλλει αυτό ο σεβασμός στη μνήμη των νεκρών της και στην ιστορική αλήθεια που ομολογουμένως δεινοπάθησε και αυτή μέχρι να αποκρυσταλλωθεί. Το μετεμφυλιακό ακροδεξιό  παρακράτος με την τακτική παραχάραξης της ιστορίας καλλιέργησε σενάρια συνομωσίας, χρεώνοντας στην αντίσταση το έγκλημα, θεωρώντας πως ο λαός δεν έπρεπε να κάνει αντίσταση στον κατακτητή.

Όμως ο λαός πρέπει να έχει ιστορική μνήμη, πρέπει να αποσαφηνίσει την ιστορική αλήθεια ώστε να κατανοήσει ποιοι έκαναν αντίσταση και ποιοι συνεργάστηκαν με τους κατακτητές που κάρφωναν πατριώτες φορώντας κουκούλες. Είναι γνωστό πως στην Κατοχή εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς και Βουλγάρους κατακτητές. Ήταν γεμάτη η χώρα από καταδότες, δωσίλογους και κάθε λογής ρουφιάνους, που μετά τον πόλεμο πήραν θέσεις, αξιώματα και έκαναν καριέρα. Κατά έναν περίεργο τρόπο, όλοι αυτοί απουσιάζουν από τα βιβλία της Ελληνικής  Ιστορίας. Η περίοδος της Κατοχής αλλά και της Χούντας των Συνταγματαρχών, προσφέρουν πλούσια εμπειρία για τον ρόλο του ντόπιου και ξένου φασισμού. Τις τελευταίες δεκαετίες, μετά τη χούντα, πολλοί φασίστες απ’ αυτούς βρήκαν καταφύγιο στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, και παριστάνανε τους δημοκράτες γιατί τους φρόντιζε και τους «ταΐζε» καλά το σύστημα. Τώρα που η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν να βολεύουν όλους αυτούς, αυτοί απελευθερώθηκαν, απενοχοποιήθηκαν και δηλώνουν με περηφάνια πως είναι φασίστες.

Έτσι από τα «τάγματα ασφαλείας» της Κατοχής, φτάσαμε στα «τάγματα εφόδου» της χρυσής αυγής. Τα ναζιστικά, φασιστικά και εθνικιστικά τους παραληρήματα προσδιορίζουν ακριβώς το γκρίζο πολιτικό και ιδεολογικό τους υπόβαθρο, που σχετίζεται αποκλειστικά με την βία, το μίσος, το ρατσισμό και την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,  αναπολώντας τις εκκαθαριστικές τακτικές του Χίτλερ. Πρόκειται για τη συμμορία που σήμερα κυνηγάει και σκοτώνει μετανάστες, αύριο ομοφυλόφιλους, τσιγγάνους, αριστερούς, ανάπηρους, ψυχικά ασθενείς και οτιδήποτε άλλο «μολύνει» την «καθαρή» φυλή τους. Η χρυσή αυγή  με το λαϊκίστικο προσωπείο που φοράει δεν μπορεί να κρύψει το πραγματικό της πρόσωπο  που  την θέλει υπηρέτη του πολιτικού συστήματος. Είναι το μακρύ «χέρι» της εξουσίας που κάνει όλες τις βρόμικες δουλειές, που δεν θέλει να κάνει αυτή.  Σήμερα υπό την νέα κατοχή της τρόικας και του ΔΝΤ  και μέσα στο γενικότερο κλίμα της κοινωνικής κατάρρευσης, καλούνται τα  «τάγματα εφόδου» της χρυσής αυγής να παίξουν το ρόλο που τους δίνει το σύστημα, εξυπηρετώντας στην πραγματικότητα τα συμφέροντα της αστικού κράτους.

Και σαν να μην φτάνει αυτό, ο δήμαρχος Αμφίπολης Γιώργος Βογιατζής μη σεβόμενος την ιστορική μνήμη και κρυμμένος πίσω από το πρωτόκολλο, τους καλεί να παρευρεθούν στην εκδήλωση μνήμης των θυμάτων της Κορμίστας.

Καλεί δηλαδή τους ιδεολογικούς και πολιτικούς απογόνους των σφαγέων βουλγάρων φασιστών, να τιμήσουν τα θύματα του φασισμού και του ναζισμού. Το νεοναζιστικό φαινόμενο της χρυσής αυγής είναι χρέος μας να το απαντήσουμε σωστά και να το αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά. Τώρα, όλοι μαζί να αντιταχθούμε στη φασιστική λαίλαπα που απλώνεται παντού με πρόσχημα την καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσης και της οικονομικής κρίσης.

Ο λαός μέσα από τους αγώνες του  ιστορικά απέδειξε, ότι το φασισμό όταν τον πολεμάς, τον συντρίβεις. Δεν πρέπει να συνηθίσουμε στην παρουσία τους. Δεν χωράν πουθενά. Προς τη στοιχειώδη ένδειξη σεβασμού στην ιστορική μνήμη και στους τόσους νεκρούς του φασιστικού – ναζιστικού ζυγού, η κοινωνία οφείλει να απαξιώσει πλήρως τα επικίνδυνα ιδεολογήματα τους και να τους απομονώσει, τοποθετώντας τους στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.

Κ Ο Ρ Μ Ι Σ Τ Α  1 9 4 1  –  Δ Ε Ν   Ξ Ε Χ Ν Α Μ Ε   Δ Ε Ν   Σ Υ Γ Χ Ω Ρ Ο Υ Μ Ε

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΣΕΡΡΩΝ