Πανό αλληλεγγύης στους 13 συλληφθέντες στην Θεσ/νίκη

ΠαρεμβασηΣτις 4/9, αναρτήθηκε στην πρώην νομαρχία Σερρών πανό αλληλεγγύης στους 13 συλληφθέντες απο την παρέμβαση για την δολοφονία του 19χρονου.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ-ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

ΑΦΙΣΟΚΟΛΛΗΣΗ ΓΙΑ Κ.ΣΑΚΚΑ.

αφισα σακκασΟ Κ. Σακκάς συνεχίζει την απεργία πείνας, διανύοντας σήμερα την 23η μέρα. Το Συμβούλιο Εφετών με την γνωστή του εκδικητική μανία απέρριψε την αίτηση αποφυλάκισης,παρατείνοντας την προφυλάκιση του για 36 μήνες παραβαίνοντας όχι μόνο το 18μήνο αλλά και το 30μήνο που προβλέπεται απο το σύνταγμα για διαδοχικές προφυλακίσεις ,οδηγώντας τον ίδιο στην εξόντωση. Δεν θα αφήσουμε κανέναν σύντροφο έρμαιο στα χέρια των εξουσιαστών,κανέναν αγωνιστή μόνο του.

Σαν ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης χθες πραγματοποιήθηκε αφισοκόλληση και παρέμβαση με σπρέι σε κεντρικά σημεία της πόλης.

ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ.

Τίποτα δεν τελείωσε.Καλή δύναμη σύντροφε.

 

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΓΙΑ Κ.ΣΑΚΚΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 22/6.

sakkasΤο Σάββατο 22/6 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση σε συναυλία στο ΤΕΙ Σερρών,για τον αναρχικό σύντροφο Κ.Σακκά,απεργό πείνας από 4/6. Κρεμάστηκε πανό,μοιράστηκαν κείμενα και φωνάχτηκαν συνθήματα.

ΚΩΣΤΑ ΓΕΡΑ ΩΣ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ.

Mοίρασμα κειμένων και πανό αλληλεγγύης για τον σύντροφο Κ.Σακκά.

dsc_03058/6 το πρωί μοιράστηκαν κείμενα σε κεντρικό σημείο της πόλης και κρεμάστηκε πανό στο ΤΕΙ ως ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης στον σύντροφο Κ.Σακκά, απεργού πείνας απο 4/6.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ

 

Το κείμενο που μοιράστηκε:

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΣΑΚΚΑ

 

Στις 4/12/10 συλλαμβάνομαι μαζί με τον σύντροφο Αλέξανδρο Μητρούσια στη Νέα Σμύρνη εξερχόμενος από ενοικιαζόμενη αποθήκη, στο εσωτερικό της οποίας βρίσκεται οπλισμός.

Έχω παραδεχτεί από την πρώτη στιγμή τη σχέση μου με τον χώρο αυτό, όπως επίσης και με τα όπλα που βρέθηκαν. Έχω δηλώσει από την πρώτη στιγμή ότι είμαι αναρχικός και ότι η παρουσία μου στον συγκεκριμένο χώρο σχετίζεται με την πολιτική μου ταυτότητα και τις επιλογές που αυτή συνεπάγεται.

Στις 7/12/10 οδηγούμαι στην αρμόδια ανακρίτρια και προφυλακίζομαι με την κατηγορία της συμμετοχής σε άγνωστη τρομοκρατική οργάνωση και για διακεκριμένη οπλοκατοχή.

Στις 12/4/11 και ενώ είμαι ήδη πάνω από τέσσερις μήνες κρατούμενος στις φυλακές Ναυπλίου, καλούμαι εκ νέου από τους ανακριτές Μπαλτά, Μόκκα και χωρίς να έχει προκύψει κανένα καινούργιο στοιχείο, χωρίς να έχει υπάρξει καν εξέλιξη κάποιας έρευνας, προφυλακίζομαι για συμμετοχή στην ε.ο. ΣΠΦ. Αυτό έγινε προφανώς αντιλαμβανόμενοι οι κύριοι ανακριτές πως δεν θα μπορούσε να σταθεί σε μία δικαστική αίθουσα η κατηγορία της συμμετοχής σε μία οργάνωση η οποία στο ενεργητικό της δεν έχει καμία δράση, στην κατοχή των μελών της δεν υπάρχουν βόμβες, προκηρύξεις, χρησιμοποιημένα όπλα, μία οργάνωση που δεν έχει ούτε καν όνομα.

Έχω ξεκαθαρίσει στο παρελθόν – όπως και η ίδια η ε.ο. ΣΠΦ από τη μεριά της – πως δεν είμαι μέλος της εν λόγω οργάνωσης. Δεν το έκανα για να αποφύγω την εκδικητική, κατασταλτική οδύσσεια που επιφυλάσσει η αστική δικαιοσύνη σε όποιον κατηγορείται ως μέλος της, αλλά πολύ απλά γιατί έτσι είναι. Όφειλα να το ξεκαθαρίσω για την αληθή ιστορική καταγραφή. Τόσο για μένα τον ίδιο, όσο και για την ε.ο. ΣΠΦ.

Η αρχική κατηγορία της ένταξης σε άγνωστη τρομοκρατική οργάνωση που αποδόθηκε τόσο σε μένα και τους δύο συντρόφους μου (Μητρούσια, Καραγιαννίδη) όσο και στα υπόλοιπα άτομα που συνελήφθησαν στην ίδια επιχείρηση – παρόλο που δεν είχαν καμία απολύτως σχέση – αποτέλεσε κορύφωση των πολιτικών σκοπιμοτήτων που εξυπηρετήθηκαν από τη ΔΑΕΕΒ εκείνη την περίοδο για λογαριασμό του τότε υπουργού δημοσίας τάξης Χρήστου Παπουτσή, που επιθυμούσε – όπως όλοι οι ομόλογοι του άλλωστε – πάση θυσία την εξάρθρωση τρομοκρατικής οργάνωσης επί των ημερών του.

Είναι γνωστό, πως ο εν λόγω υπουργός είχε άμεση εποπτεία της επιχείρησης και μάλιστα αξιολόγησε ο ίδιος τα δεδομένα που του μετέφερε η αντιτρομοκρατική και τέλος έδωσε την εντολή να γίνουν οι συλλήψεις. Όποιος παρακολουθούσε τα καθεστωτικά μέσα εκείνες τις μέρες θα θυμάται τα σενάρια και τις εκτιμήσεις διάφορων δημοσιογραφικών παπαγάλων για το ποιας οργάνωσης μέλη μπορεί να είμαστε, τι σκοπεύαμε να κάνουμε κλπ τα οποία προφανώς τροφοδοτούσε η ΔΑΕΕΒ, μέχρι φυσικά να βγουν τα αποτελέσματα των βαλλιστικών εξετάσεων και να το βουλώσουν…

Αργότερα ο κύριος Παπουτσής, στην προσπάθεια του να απολογηθεί για το φιάσκο, δίνοντας συνέντευξη σε γνωστό περιοδικό δήλωσε πως τον “κοροΐδεψε η αντιτρομοκρατική υπηρεσία”(!).

Στις 6/4 του ’12, υπόδικος ακόμα και πλησιάζοντας στη λήξη του 18μηνου (μέγιστο όριο κράτησης βάση του νόμου), προφυλακίζομαι εκ νέου για τη διάπραξη 160 εμπρηστικών και βομβιστικών ενεργειών, την ευθύνη των οποίων έχει αναλάβει η οργάνωση ΣΠΦ. Χαρακτηριστικό είναι πως στη συγκεκριμένη δικογραφία, όχι μόνο δεν υπάρχει κάποιο στοιχείο εις βάρος μου – δεν μπήκαν καν στον κόπο να κατασκευάσουν αυτή τη φορά – αλλά δεν γίνεται και κάποια αναφορά στο άτομο μου, παρά μόνο στην επίδοση του κατηγορητηρίου.

Είναι μία δικογραφία που χωρίς υπερβολή θα μπορούσε με την λογική που χαρακτηρίζει τους εγκάθετους ανακριτές Μπαλτά – Μόκκα, να επιδοθεί στον καθένα. Είναι επίσης χαρακτηριστικό και έκδηλο της σκοπιμότητας αυτής της δίωξης πως οι κύριοι ανακριτές είχαν στα χέρια τους την συγκεκριμένη δικογραφία από την πρώτη στιγμή της σύλληψης μου, γεγονός που τους υποχρέωνε – βάση του νόμου πάντα – να μου επιδοθεί μαζί με την πρώτη δικογραφία. Δηλαδή με λίγα λόγια οι κύριοι αυτοί με προφυλάκισαν με την κατηγορία της ένταξης στην ίδια οργάνωση δύο φορές διαδοχικά(!).

Σήμερα, όντας υπόδικος 2,5 χρόνια ουσιαστικά για απλή οπλοκατοχή (διακεκριμένη οπλοκατοχή διευκρινιστικά και μόνο σημαίνει πως τα όπλα που κατέχει κάποιος, προορίζονται είτε για εμπόριο, είτε για τροφοδότηση τρομοκρατικής οργάνωσης, κάτι το οποίο ούτε προκύπτει, ούτε το αποδέχομαι), οι κύριοι θεσμικά υπερασπιστές της δικαιοσύνης και του νόμου οι οποίοι κρατούν εμένα επειδή τον παραβίασα, αποφάσισαν να παραβλέψουν ακόμα και το σύνταγμα τους – το οποίο ορίζει κάθε επόμενη της πρώτης προφυλάκισης ως μέγιστο όριο τους 12 μήνες – αφού δεν τους αρκεί για να εξυπηρετήσουν την πολιτική τους ηγεσία και να με κρατήσουν ακόμα έξι μήνες όμηρο.

Ουσιαστικά, οι εξοντωτικές προφυλακίσεις που επιβάλουν μία παρατεταμένη συνθήκη αιχμαλωσίας, αποτελεί αντιστάθμισμα για τα σαθρά και πρόχειρα μαγειρεμένα κατηγορητήρια, τα οποία ότι και να κάνουν, αδυνατούν να αποτρέψουν το “ξεφούσκωμα” τους στις δικαστικές αίθουσες παρά το ειδικό καθεστώς που τις χαρακτηρίζει (από κάθε άποψη). Όποιος έχει περάσει απ’ αυτές έστω και για λίγο, το γνωρίζει αυτό πολύ καλά. Είναι ξεκάθαρη πλέον η τακτική τους και προδίδει την εκδικητική τους σκοπιμότητα. Ναι είναι αλήθεια, το κράτος εκδικείται τους πολιτικούς του αντιπάλους. Τους εκδικείται αλλά ποτέ δεν τους αναγνωρίζει. Ποτέ δεν το έκανε άλλωστε. Πράκτορες και προδότες τότε, τρομοκράτες και εχθρός της κοινωνίας τώρα.

Είναι γεγονός πως το πολιτικό σύστημα, διανύει μεταπολιτευτικά την κρισιμότερη και ασταθέστερη περίοδο, εξαιτίας των εγχώριων συνεπειών της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης. Είναι επίσης γεγονός πως η καταστολή και γενικά η αυταρχική στάση του κράτους, είναι το “τελευταίο χαρτί” που έχει στα χέρια του, προκειμένου να διασφαλίσει την υποτελή κοινωνική ειρήνη και το να αποτρέψει, η γενικευμένη αντίδραση να εκφραστεί με οργανωμένες και ουσιαστικότερες εξεγερτικές μορφές.

Ο ίδιος ο υπουργός οικονομικών έχει ομολογήσει πως πρώτη φορά καλείται κυβέρνηση να εφαρμόσει τόσο ακραία μέτρα σε περίοδο ειρήνης.Οι νόμοι οι οποίοι ανέκαθεν εκφράζανε τη βούληση των ισχυρών, σήμερα δεν αρκούν για τους πολιτικούς εκπροσώπους του συστήματος μπροστά σ’ αυτά που καλούνται να διεκπεραιώσουν υπηρετώντας το.

Έχοντας την άποψη και την θέση πως ο δρόμος για την ατομική – συλλογική ελευθερία είναι γεμάτος από αγώνα και αντίσταση, αποφάσισα από την Τρίτη 4/6, να προχωρήσω σε απεργία πείνας· ημερομηνία που με το ισχύον νομικό καθεστώς, λήγει το μέγιστο όριο προφυλάκισης μου. Διευκρινίζω πως για μένα η επιλογή του να προχωρήσω σε απεργία πείνας, δεν αποτελεί κίνηση απελπισίας, αλλά επιλογή συνέχισης του αγώνα. Ενός αγώνα που δίνουμε από την πρώτη στιγμή της αιχμαλωσίας μας εγώ και οι σύντροφοί μου, αντιστεκόμενοι σε μία δίχως προηγούμενο εκδικητική αντιμετώπιση από τους δικαστικούς μηχανισμούς, οι οποίοι αποφάσισαν για την περίπτωση μας να κάνουν ένα διάλειμμα από τα εισπρακτικά τους καθήκοντα, προκειμένου να υπερασπιστούν την κοινωνία από τους υποτιθέμενους εχθρούς της και τους νόμους από τους παραβάτες του. Είναι οι ίδιοι μηχανισμοί και οι ίδιοι άνθρωποι πίσω απ’ αυτούς, που αποτελούν τους φυσικούς αυτουργούς της νομιμότητας των επιστρατεύσεων των απεργών, των χιλιάδων πλειστηριασμών και αστέγων, την κατάργηση των εργασιακών διεκδικήσεων, των απολυμένων, της κατάργησης των κοινωνικών παροχών, των χιλιάδων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, των εκατοντάδων αυτόχειρων κάθε χρόνο που βάζουν τέλος στη ζωή τους επειδή αδυνατούν να ανταπεξέλθουν αξιοπρεπώς, της νομιμότητας των στοιβαγμένων ανθρώπων σε στρατόπεδα χαρακτηρίζοντας τους ως λαθραίους.

Είναι οι φυσικοί αυτουργοί της νομιμότητας των βασανιστηρίων και των ξυλοδαρμών στα αστυνομικά τμήματα, των τυχαίων εκπυρσοκροτήσεων, της φίμωσης των αντικαθεστωτικών μέσων πληροφόρησης…

Είναι οι φυσικοί αυτουργοί της δημιουργίας μίας κοινωνίας νεκροταφείο στο όνομα του νόμου.

Είναι οι φυσικοί αυτουργοί της δημιουργίας μίας κοινωνίας νεκροταφείο αν χρειαστεί ακόμα και εκτός νόμου…

Βουτηγμένοι στην υποκρισία και την αθλιότητα, κατάπτυστοι τόσο για τους θιασώτες της
αστικής δικαιοσύνης, όσο και για τους επικριτές και τους ιδεολογικούς εχθρούς της.

“Αργοπεθαίνει όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές(…) Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη απ’ το απλό γεγονός της αναπνοής”. – Πάμπλο Νερούντα

Σακκάς Κώστας

Α’ πτέρυγα Κορυδαλλού

 

            Ως αναρχικοί/ αντιεξουσιαστές θεωρούμε πως σε αυτή την περίοδο της επίθεσης της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, της λεηλασίας των κοινωνικών κεκτημένων, αλλά και της όξυνσης των συγκρούσεων, ο αγώνας μας οφείλει να περιλαμβάνει την υπεράσπιση κάθε διωκόμενου και φυλακισμένου αγωνιστή. Ανεξάρτητα από ιδεολογικές ή πολιτικές συμφωνίες και διαφωνίες, οφείλουμε όλοι να σταθούμε αλληλέγγυοι στον αγώνα του και να τον υπερασπίσουμε . H παράταση της προφυλάκισής του είναι μια επίθεση του κρατικού μηχανισμού απέναντι σε μια ακόμη αντιστεκόμενη φωνή. Απαιτούμε την παύση κάθε δίωξης και την άμεση απελευθέρωσή του.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΚΩΣΤΑ ΣΑΚΚΑ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ –ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Πανό αλληλεγγύης με τους εξεγερμένους στην Τουρκία.

Όταν το μόνο που προσφέρει ο καπιταλισμός είναι εμπορικά κέντρα και δακρυγόνα,η μάχη για μια πλατεία μετατρέπεται σε μάχη για την ίδια την ζωή.

Σήμερα 3/6 τα ξημερώματα αναρτήθηκε σε κεντρικό σημείο της πόλης πανό αλληλεγγύης στα εξεγερμένα αδέρφια της πλατείας Ταξίμ.

ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΙΑ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΥΠΟΥΡΓΡΕΙΑ.dsc_0290

> Αλληλεγγύη στον Πολύκαρπο Γεωργιάδη

Την Παρασκευή 29/03 έγινε μοίρασμα του παρακάτω κειμένου και ανάρτηση πανό σε κεντρικό σημείο των Σερρών. Ως αναρχικοί/αντιεξουσιαστές δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στον σύντροφο Πόλυ Γεωργιάδη και σε όσους εκδικητικά μεταχειρίζεται το κράτος. Δε θα μπορούσαμε παρά να βρισκόμαστε στο πλευρό όλων όσων διεκδικούν, αγωνίζονται, δέχονται καταπίεση επειδή με τις πράξεις και τη στάση τους αρνούνται να ενσωματωθούν στην επιβεβλημένη από το σύστημα κανονικότητα.

pano

Αλληλεγγύη στον αναρχικό κομμουνιστή Πολύκαρπο Γεωργιάδη

…Λίγα λόγια για την υπόθεση…

Στις 20 Αυγούστου 2008 συλλαμβάνονται οι Βασίλης Παλαιοκώστας, Βαγγέλης Χρυσοχοΐδης, Πολύκαρπος Γεωργιάδης, Ασημάκης Λαζαρίδης που κατηγορούνται – μαζί με τον ήδη έγκλειστο στις φυλακές Γιώργο Χαραλαμπίδη – για την απαγωγή του βιομήχανου και ιδιοκτήτη της εταιρείας Alumil, Γιώργου Μυλωνά η οποία έλαβε χώρα στις 9 Ιουνίου 2008.

Οι σύντροφοι Βαγγέλης Χρυσοχοΐδης και Πολύκαρπος Γεωργιάδης οδηγούνται σε δίκη στις 2 Φεβρουαρίου 2010 αντιμετωπίζοντας σωρεία αδικημάτων.

Εν τω μεταξύ, ο Βασίλης Παλαιοκώστας, ο οποίος έχει δραπετεύσει απ’ τις φυλακές Κορυδαλλού στις 22 Φεβρουαρίου 2009, με επιστολή του στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, λίγες μέρες πριν τη δίκη, αναφέρεται στους συντρόφους Βαγγέλη και Πόλυ, ότι του στάθηκαν αλληλέγγυοι χωρίς να περιμένουν υλικές απολαβές κι έδρασαν κατά πως το επιτάσσει η συνείδησή τους .

Παρ’ όλ’ αυτά, και ενώ οι σύντροφοι Βαγγέλης και Πόλυς αρνούνται την όποια συμμετοχή στην απαγωγή, δηλώνουν όμως την αλληλεγγύη τους και υπερασπίζονται τη σχέση τους με έναν κυνηγημένο και αξιοπρεπή άνθρωπο καταδικάζονται σε ποινή 22 χρόνια και 3 μήνες, για διάφορα αδικήματα

Το 3ο εφετείο, ορίζεται τελικά για τις 24 Απριλίου 2012 και η τελική έκβαση είναι να μειωθεί η ποινή και των δύο συντρόφων σε 12 χρόνια και 10 μήνες.

——————————————————————————————————————–

…γράμμα του Πολύκαρπου Γεωργιάδη σχετικά με την απόρριψη των αιτήσεων άδειας και τα πρωτοφανή ψεύδη της εισαγγελικής πρότασης…

«Να δημοσιοποιήσουμε το σκάνδαλο, καθιστώντας το ακόμα πιο επαίσχυντο»

I.S.

Εδώ και τέσσερα και πλέον χρόνια που είμαι “φιλοξενούμενος” στις αποθήκες σωφρονισμού, διάφοροι μηχανισμοί δεν χάνουν την ευκαιρία να εξωτερικεύσουν το εκδικητικό τους μένος: από τις συνεχείς μεταγωγές και απειλές στο πρώτο διάστημα της κράτησης μου και την παράτυπη παρακώλυση του επισκεπτηρίου της συζύγου μου, στον Κορυδαλλό μέχρι της πιο πρόσφατες παρακολουθήσεις και παρενοχλήσεις φιλικών και συγγενικών μου προσώπων που με επισκέπτονται στη φυλακή (με αποκορύφωμα την μετεμφυλιακής υφής παρέμβαση στον υποψήφιο χώρο εργασίας της Φαίης Μάγιερ). Λίγο- πολύ, ως αναρχικοί έχουμε συνηθίσει αυτή τη συμπεριφορά των διωκτικών μηχανισμών και δε μας κάνει ιδιαίτερη εντύπωση…

Τώρα όμως, η εκδικητική μανία οξύνεται σε βαθμό παραλογισμού, με την κατά συρροή απόρριψη των αιτημάτων χορήγησης άδειας με αστείες κα προσχηματικές δικαιολογίες, παρότι πληρώ στο ακέραιο όλες τις κατά νόμου αντικειμενικές κα υποκειμενικές προϋποθέσεις (και να φανταστεί κανείς πως μόλις λίγες μέρες πριν ο ίδιος ο Υπουργός Δικαιοσύνης είπε σε επιτροπή κρατουμένων των φυλακών Κέρκυρας πως όσοι πληρούν τα αντικειμενικά κριτήρια του νόμου παίρνουν όλοι άδεια χωρίς καμιά ΕΞΑΙΡΕΣΗ)! Έτσι, ενώ έχω εκτίσει το μισό της ονομαστικής ποινής (ενώ το δικαίωμα της άδεια χορηγείται στο 1/5!), ενώ δεν έχω τιμωρηθεί ποτέ πειθαρχικά και ενώ αποφυλακίζομαι σε μερικούς μήνες, στερούμε το νόμιμο δικαίωμα της άδειας.

Έσχατο κρούσμα αυθαιρεσίας είναι η απορριπτική εισήγηση του εισαγγελέα στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, στο οποίο έχω προσφύγει. Ο εισαγγελέας ψευδώς αναφέρει πως επί δύο μήνες πριν τη σύλληψη μου υπήρξα φυγόδικος. Αν χρησιμοποιεί τη λέξη κατά κυριολεξία, τότε ο εισαγγελέας ψεύδεται συνειδητά, καθώς ποτέ δεν υπήρξα φυγόδικος. Εάν απλώς κάνει λεκτικό ατόπημα και χρησιμοποιεί τη λέξη κατά προσέγγιση, τότε καταλήγει σε μια κενή περιεχομένου ταυτολογία: με κατηγορεί πως δεν είχα συλληφθεί πριν τη σύλληψη μου! Πέρα από τη σουρεαλιστική ταυτολογία, το λογικό άλμα αυτής της ακροβασίας καταλήγει στο εντελώς παράλογο σκεπτικό πως μόνο όσοι έχουν παραδοθεί στην αστυνομία δικαιούνται άδεια, αφού σχεδόν όλοι οι κρατούμενοι υπήρξαν ασύλληπτοι πριν τη σύλληψη τους! Προφανώς, ούτε όσοι έχουν συλληφθεί επ’ αυτοφώρω δικαιούνται άδειας, αφού απλούστατα συνελλήφθησαν παρά τη θέληση τους… Ο ύπνος της λογικής γεννά τερατώδη σκεπτικά!

Όσο για τη δεύτερη προσχηματική δικαιολογία, ο εισαγγελέας αναφέρει ένα διαβιβαστικό της αστυνομίας, που κατά την διάρκεια μεταγωγής μου στις φυλακές Διαβατών με χαρακτηρίζει ως «ύποπτο απόδρασης». Καλωσορίσατε στα άδυτα της μεταφυσικής! Η αυθαίρετη και χωρίς στοιχειώδες αιτιολογικό υποκειμενική κρίση ορισμένων γραφειοκρατών της αστυνομίας, υιοθετείται και καταπίνεται αμάσητη από τον εισαγγελέα, πράγμα που δεν προκύπτει από πουθενά (ούτε κατά την σύλληψη μου, ούτε κατά τις μεταγωγές μου, ούτε κατά την τετραετή κράτηση μου υπήρξε υποψία κίνησης που να συνηγορεί στο ελάχιστο στον χαρακτηρισμό μου ως ύποπτο απόδρασης). Οπότε έχουμε δύο εναλλακτικές: από τη μια το Συμβούλιο να λάβει υπόψη τα αδιάψευστα αντικειμενικά γεγονότα ή από την άλλη, αφού μυρίσουν τα δάχτυλά τους, να με κρίνουν ως «ύποπτο απόδρασης»., επειδή το λένε τ’ άστρα, τα ταρώ και το μαντείο των Δελφών (εν προκειμένω μία χούφτα γραφειοκρατών

Γνωρίζω πολύ καλά πως η ΔΗΜΟΣΙΑ, ΑΝΟΙΧΤΗ και ΕΠΩΝΥΜΗ αυτή τοποθέτηση μου ενδέχεται να δυσχεραίνει την θέση μου, αφού θα οξύνει την εκδικητική μανία των κουκουλοφόρων της νομιμότητας. Αυτό όμως, που πρωτίστως με απασχολεί είναι να μην απολέσω αυτό που προ πολλού έχει χάσει το καλοπληρωμένο ή κακοπληρωμένο υπηρετικό προσωπικό της αστικής τάξης : την προσωπική μου αξιοπρέπεια! Κι ας μάθουν οι θιασώτες της καμαρίλας, οι εθισμένοι στην εξουσιομανία, πως όποια ενδεχόμενα αντίποινα κι αν ακολουθήσουν, δε θα κάνω ούτε βήμα πίσω από την ενεργό συμμετοχή μου στο πολιτικό κίνημα της προλεταριακής αυτό- απελευθέρωσης. Μέσα κι έξω από τη φυλακή με ή χωρίς άδεια…

Πολύκαρπος Γεωργιάδης

Φυλακές Κέρκυρας

——————————————————————————————————————–

Ως αναρχικοί/αντιεξουσιαστές δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στον σύντροφο Πόλυ Γεωργιάδη και σε όσους εκδικητικά μεταχειρίζεται το κράτος. Δε θα μπορούσαμε παρά να βρισκόμαστε στο πλευρό όλων όσων διεκδικούν, αγωνίζονται, δέχονται καταπίεση επειδή με τις πράξεις και τη στάση τους αρνούνται να ενσωματωθούν στην επιβεβλημένη από το σύστημα κανονικότητα.

Περισσότερες πληροφορίες για την υπόθεση:

http://tameio.espivblogs.net/

ΚΑΜΙΑ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

>Προβολή-Συζήτηση την Τετάρτη 13/03

Untitled-1 copy

Προβολή – Συζήτηση την Τετάρτη 13/03 στις 16:00
στο υπόγειο της ΣΤΕΦ

Ταινία: Το Δόγμα του Σοκ: Η άνοδος του καπιταλισμού της καταστροφής – The Shock Doctrine: The Rise of Disaster Capitalism (Naomi Klein 2009)

“Στο “Δόγμα του Σοκ”, η Naomi Klein διαλύει τον μύθο ότι η παγκόσμια ελεύθερη αγορά θριάμβευσε δημοκρατικά. Εκθέτοντας το σκεπτικό, το μονοπάτι του χρήματος και τα νήματα πίσω από τις κοσμοϊστορικές κρίσεις και πολέμους των τελευταίων τεσσάρων δεκαετιών, το “Δόγμα του Σοκ” είναι η συγκλονιστική ιστορία του πώς οι αμερικάνικες πολιτικές της “ελεύθερης αγοράς” έφτασαν να κυριαρχούν τον κόσμο– μέσω της εκμετάλλευσης ανθρώπων και χωρών που έχουν πληγεί από καταστροφές.”