>Κρατική εισβολή στη Villa Amalias – Ανάρτηση πανό

serres_villaΤην Πέμπτη 20/12 , μπάτσοι και εισαγγελείς  εισέβαλαν στην κατάληψη της βίλας Αμαλίας με το αστείο πρόσχημα της ”διακίνησης ναρκωτικών’’ και συνέλαβαν 8 συντρόφους.

Η θέση του κράτους είναι ξεκάθαρη : φίμωση κάθε αντιστεκόμενης φωνής ενάντια στην ολοκληρωτική του πολιτική. Η δική μας η στάση δεν μπορεί παρά  να είναι η έμπρακτη αλληλεγγύη με οποιονδήποτε χώρο έρχεται σε ρήξη με το ίδιο το κράτος και τους θεσμούς του.

Στο κέντρο των σερρών αναρτήθηκε πανό ως ελάχιστη στάση αλληλεγγύης απέναντι στους συντρόφους

ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΏΝ ΑΓΩΝΩΝ-ΚΑΤΩ ΤΑ  ΞΕΡΑ ΣΑΣ  ΑΠΟ ΤΗΝ VILLA  ΑΜΑΛΙΑΣ-ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ

>Ενημέρωση απο πορεία το σάββατο 17 Νοέμβρη

Το σάββατο 17 Νοέμβρη στις 18.00, μετά απο κάλεσμα του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού συγκεντρωθήκαμε στην πλατεία Ελευθερίας άτομα του Αναρχικού/Αντιεξουσιαστικού χώρου καθώς και κάποιοι μαθητές και μέλη της Ανταρσύα. Η πορεία με καλό παλμό και δυναμική συνόλικα γύρω στα 100+ άτομα έκανε αρκετά καλή διαδρομή στο κέντρο της πόλης, μοιράστηκαν αρκετά κείμενα και πετάχτηκαν τρικάκια. Τα φασιστοειδή για ακόμη μια φορά είχαν καλέσει τα φιλαράκια τους τους μπάτσους για να τους προστατέψουν με μια διμοιρία ΜΑΤ να κλείνει την προσβαση προς τα γραφεία τους. Η πορεία εν τέλη έστριψε απο άλλο δρόμο και κατέληξε στην πλατεία Κρονίου.

 

Το κείμενο που μοιράστηκε:

ΣΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΧΘΕΣ

ΧΤΙΖΟΥΝ ΤΗ ΧΟΥΝΤΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ

 

Κοντά 40 χρόνια πέρασαν από την πτώση της Χούντας των συνταγματαρχών, και αντικρίζουμε για ακόμα μια φορά το φασιστικό πρόσωπο του πολιτικού συστήματος. Καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στερήσεις ελευθεριών κι ένας συνεχής αγώνας επιβίωσης, συνθέτουν το πολύμορφο πορτρέτο της καθημερινότητάς μας.

Μια καθημερινότητα που είναι άμεσο αποτέλεσμα του καπιταλιστικού συστήματος και των εκφραστών του. Οι πολιτικοί του σήμερα, που καταθέτουν στεφάνια στο όνομα της ελευθερίας και της δημοκρατίας, είναι οι ίδιοι που με την ανοχή μας έθεσαν τη χώρα σε κατάσταση οικονομικής δικτατορίας.

Μια δικτατορία η οποία στηρίζεται στον εκφοβισμό της κοινωνίας, με την απειλή της χρεοκοπίας και της επιστροφής στη δραχμή. Τα τελευταία 3 χρόνια και με πιο πρόσφατο το ψήφισμα του πολυνομοσχεδίου την προηγούμενη εβδομάδα, δε σταματούν να παραμυθιάζουν τον λαό, ορίζοντάς το ως το τελευταίο πακέτο μέτρων με το οποίο θα ξεκινήσει η οικονομική ευμάρεια του κράτους. Άλλο ένα καλοστημένο παιχνίδι, που σκοπό έχει την εξυπηρέτηση των ντόπιων και ξένων εξουσιαστών. Πιο συγκεκριμένα, το εργατικό δυναμικό υποτιμάται συνεχώς, και μέσα από τη λαίλαπα των απολύσεων και της ανεργίας δημιουργείται ένας στρατός αναλώσιμων σκλάβων. Οι απανωτές μειώσεις μισθών σε συνδυασμό με τις φορολογικές επιδρομές και το ολοένα αυξανόμενο κόστος ζωής, μας οδηγεί στην αβεβαιότητα και σε ένα μέλλον που τίποτα δε μοιάζει εξασφαλισμένο.

Ένα όμως μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας αντιστέκεται ενάντια στην οικονομική αφαίμαξη που βιώνει καθημερινά, με συνεχείς κινητοποιήσεις για τα έως τώρα εργασιακά κεκτημένα που χάνονται. Γενικές απεργίες και μαζικές πορείες, καταλήψεις εργασιακών χώρων, δημόσιων κτιρίων και υπουργείων, είναι μερικές μόνο από τις κινήσεις που γίνονται πανελλαδικά και δείχνουν την αντίδραση της κοινωνίας απέναντι στους εκμεταλλευτές και κερδοσκόπους.

Το κράτος όμως δε μένει άπραγο. Για να διατηρήσει την κυριαρχία του, δημιουργεί ένα νέο ολοκληρωτικό-αστυνομικό καθεστώς, το οποίο έχει σκοπό να καταστείλει οποιονδήποτε κοινωνικό-ταξικό αγώνα. Βίαιες συλλήψεις, ξυλοδαρμοί και βασανισμοί διαδηλωτών σε αστυνομικά τμήματα, εισβολές σε σπίτια, δημοσιοποίηση προσωπικών στοιχείων αγωνιστών που βρίσκονται σε διαδηλώσεις, συνθέτουν το “τιτάνιο” έργο της καταστολής. Επιπρόσθετα, φίμωση της ελευθερίας του λόγου, απαγόρευση συναθροίσεων και κινητοποιήσεων, ακόμα και παρουσία του στρατού για την προσωπική ασφάλεια πολιτικών (επίσκεψη Μέρκελ, 28η Οκτωβρίου) είναι κάποιες από τις τακτικές που τίποτα δεν έχουν να ζηλέψουν από το μακρινό 1967.

Εν μέσω τέτοιων πολιτικών-οικονομικών συγκυριών, αναθρέφεται και αναδεικνύεται έντονο το αίσθημα του εθνικισμού, ένας τρόπος του κράτους για να δαμάσει την κοινή γνώμη υπέρ του, όταν τα κατασταλτικά μέτρα δεν αποδίδουν. Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή στα πολιτικά τεκταινόμενα παλαιότερων ετών, βλέπουμε στη Γερμανία του ’30 που μαστίζεται από οικονομική κρίση, την άνοδο του εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος. Το κράτος για να σωπάσει τις εντάσεις στο εσωτερικό του, προσπαθεί να ομογενοποιήσει τους καταπιεσμένους με τους καταπιεστές, κάτω από έναν εθνικό μανδύα.

Έτσι και στον ελλαδικό χώρο, το κράτος χρησιμοποιεί τα “ατίθασα” παιδιά του. Η δήθεν “αντισυστημική”, ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής, όντας νόμιμο κόμμα και μπαίνοντας στη Βουλή, είναι αυτή που θα δώσει τον απαραίτητο χρόνο στους εξουσιαστές για να ανασυνταχθούν απέναντι στον αντιστεκόμενο λαό. Πολύ περίτεχνα, αποπροσανατολίζουν τον κόσμο για να εναντιωθεί στους αδύναμους αντί για τους εκμεταλλευτές του. Γι’ αυτό λοιπόν, για τη σημερινή κρίση στην Ελλάδα ενοχοποιούνται οι μετανάστες και όχι οι τραπεζίτες. Αλλά δε μένουν μόνο σ’ αυτούς. Όσο εμείς οι ίδιοι δεν αντιλαμβανόμαστε τον ρόλο τους, τόσο περισσότερο θα κερδίζουν χώρο, επαναφέροντας στο σήμερα μαύρες στιγμές του παρελθόντος. Σαν γνήσιοι συνεχιστές του ναζιστικού καθεστώτος και νοσταλγοί της αιματοβαμμένης χούντας του Μεταξά και των συνταγματαρχών, στοχοποιούν όλους όσους δεν ταυτίζονται με τις απόψεις τους και δεν είναι όμοιοι των φυλετικών και κοινωνικών προτύπων τους. Εκτός λοιπόν από τους μετανάστες, στοχοποιούνται και ομοφυλόφιλοι, ΑΜΕΑ, αθίγγανοι κι όλοι όσοι απειλούν την “καθαρότητα της φυλής” τους.

Εμείς, ως Αναρχικοί, προτάσσουμε την αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων. Η καθημερινή μας εξαθλίωση κι ο συνεχής αγώνας επιβίωσης που μας επιβάλλουν οι εξουσιαστές, δε γνωρίζει χρώματα και φυλές. Τα ψεύτικα διλήμματα που μας θέτουν έχουν σαν στόχο τη δική τους μόνο σωτηρία, πατώντας πάνω στις δικές μας πλάτες. Δεν έχουμε τίποτα κοινό, λοιπόν, μαζί τους. Όσο κι αν προσπαθούν μάταια να γαντζωθούν και να παρατείνουν την ύπαρξή τους, προβάλλοντας συνεχώς το εκδικητικό τους πρόσωπο ενάντια σε όσους αντιστέκονται, η θέση τους και ο επίλογός τους είναι ήδη προδιαγεγραμμένα.

Οφείλουμε να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας, χωρίς αντιπροσώπους και λοιπούς “υπευθύνους”, αυτοοργανωμένα και αντιιεραρχικά. Να ξεριζώσουμε κάθε φασιστικό μόρφωμα από την κοινωνία μας και να έρθουμε σε ολομέτωπη σύγκρουση με το κράτος και το κεφάλαιο. Να ενσαρκώσουμε την ελπίδα για μια άλλη ζωή, μακριά από τα δεσμά της καταπίεσης που σήμερα μας σκλαβώνουν και μαυρίζουν τις ζωές και τα όνειρά μας.

Δεν μπορούμε να συντρίψουμε τον φασισμό σε συνεργασία με τη

δημοκρατική κυβέρνηση, αλλά μόνο σε πείσμα της δημοκρατικής

κυβέρνησης. Ξέρουμε ότι καμία κυβέρνηση δεν επιθυμεί το ξερίζωμα

του φασισμού, επειδή οι αστοί είναι υποχρεωμένοι να καταφεύγουν

σε αυτόν όταν βλέπουν ότι κινδυνεύουν να τους φύγει η εξουσία

από τα χέρια.”

Χοσέ Μπουεναβεντούρα Ντουρρούτι

>Παρέμβαση στις Σέρρες απο αντιφασίστες/στριες

Αντιφασιστικό κείμενο μοιράστηκε σήμερα τις πρωινές ώρες στην πόλη των Σερρών, στην περιοχή των Δικαστηρίων και του κέντρου, ενόψει της δίκης δύο αντιφασιστών που έπληξαν πριν λίγο καιρό τα γραφεία των χρυσαύγουλων που άνοιξαν πρόσφατα.

 

 

το κείμενο που μοιράστηκε:

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΠΡΩΤΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ “ΑΛΛΟΥΣ”

ΚΙ ΕΠΕΙΤΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Ο φασισμός ποτέ δεν προσέφερε κάτι νέο στην κοινωνία. Ο διπλός του ρόλος πάντοτε ήταν αφενός να αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη, ρίχνοντας το βάρος των κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων στους αδύναμους, κι αφετέρου να αποτελεί το μακρύ χέρι του καπιταλισμού και να επεμβαίνει όταν οι ανάγκες του συστήματος είναι τέτοιες, που δεν μπορούν να ικανοποιηθούν με θεσμικά μέσα.

Έτσι, άλλοτε δηλητηριάζει την κοινωνία με μισαλλόδοξες ρητορίες κι άλλοτε επιτίθεται στους αδύναμους, τους “άλλους”, τους “ξένους”, καθώς και στους αγωνιζόμενους ανθρώπους (απεργούς, καταληψίες σχολείων/εργοστασίων, αγωνιστές ενάντια σε ΧΥΤΑ/μεταλλεία). Με αυτόν τον τρόπο, κάτω από το πατριωτικό και φιλολαϊκό του προσωπείο, στηρίζει εκ των μετόπισθεν τις επιλογές των εξουσιαστών, και δίνει χρόνο στο κράτος για να ανακάμπτει μετά από περιόδους κρίσης και να ανασχηματίζεται με όρους πάντα δυσμενέστερους για τον λαό.

Από τα πλαίσια αυτά, δεν ξεφεύγει ούτε ο φασιστικός συρφετός στην Ελλάδα. Πλήθος οργανώσεων με “πατριωτική” ή “δημοκρατική” μάσκα συνεχίζουν την παράδοση των ιδεολογικών τους προγόνων, εξυμνώντας σφαγείς της Ιστορίας όπως οι δικτάτορες Παπαδόπουλος, Μεταξάς και Μουσολίνι.

Κύριος εκφραστής του φασισμού στον ελλαδικό χώρο είναι ως γνωστόν η Χρυσή Αυγή, η επικοινωνιακή πολιτική της οποίας πέφτει συνεχώς σε αντιφάσεις. Την ίδια στιγμή που προσπαθούν να αποβάλλουν τη ναζιστική τους ρετσινιά, τεύχη του περιοδικού της οργάνωσης υμνούν μεταξύ άλλων τους Ναζί αξιωματούχους, τον Χίτλερ και τους γερμανοτσολιάδες δοσίλογους. Όσο αυτοπαρουσιάζονται ως ένα νόμιμο, θεσμικό πολιτικό κόμμα, μέλη και βουλευτές της οργάνωσης επιτίθενται καθημερινά (και συχνά με όπλα) σε μετανάστες, ομοφυλόφιλους, όποιον δεν ανταποκρίνεται στα φυλετικά τους “πρότυπα” κι όποιον εκφράζει διαφορετική άποψη. Καταδικάζουν τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται, όμως τη χρησιμοποιούν με πρόσχημα την αναγκαιότητά της για την πατρίδα, το έθνος, τη θρησκεία.

Όπως και σε διάφορα άλλα μέρη, έτσι και στις Σέρρες οι φασίστες απειλούν κατοίκους και φοιτητές και τρομοκρατούν κόσμο στο δρόμο. Τον περασμένο μήνα μάλιστα, συμμορία 20 οπλισμένων χρυσαυγιτών -καθοδηγούμενοι από τον πρώην βουλευτή τους Νικήτα Σιώη- “παρέλασαν” με τα διακριτικά τους στο κέντρο των Σερρών και δε δίστασαν να επιτεθούν με σπρέυ πιπεριού και στυλιάρια και να στείλουν στο νοσοκομείο έναν 45χρονο που “τόλμησε” να διαμαρτυρηθεί για τις ναζιστικές τους τακτικές.

ΑΣ ΞΕΜΠΕΡΔΕΥΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ

ΠΡΙΝ ΕΡΘΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΕΙΤΟΝΑ, ΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟ, ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ

Στις φασιστικές τους επιθέσεις, απαντάμε με κοινωνική αλληλεγγύη. Απέναντι στη μισαλλοδοξία και το ρατσισμό, προτάσσουμε την ισότητα και τη συνεργασία. Όσο προσπαθούν να καταστείλουν την κοινωνική πάλη, εμείς αντιστεκόμαστε και δημιουργούμε δομές αγώνα. Παλεύουμε για μια κοινωνία με θεμέλιο τον σεβασμό στην ανθρώπινη υπόσταση.

ΠΑΡΕ ΘΕΣΗ: Ή ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΟ Ή ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ

Σήμερα (15/11) δικάζονται δυο φοιτητές οι οποίοι, θέλοντας να διαμαρτυρηθούν συμβολικά απέναντι στην εγκαθίδρυση της Χρυσής Αυγής στις Σέρρες, κατέβασαν τις σημαίες από τα γραφεία του κόμματος κι έγραψαν με σπρέυ στον τοίχο τους. Ως αντιφασίστες και αντιφασίστριες στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε όποιον αντιστέκεται σ’ αυτούς που σπέρνουν τη διχόνοια και το μίσος.

ΔΕ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ

ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ

 

αντιφασίστες/αντιφασίστριες

>Ενημέρωση απο απεργιακή πορεία 18/10

Αρκετά μαζική η απεργιακή πορεία στις Σέρρες με πρωτοφανή συμμετοχή, σίγουρα η μεγαλύτερη εδώ και 2 χρόνια.
πάνω από 3000 κόσμος χωρίς το ΠΑΜΕ, το οποίο έκανε μόνο του πορεία.
αρκετά μαζική ήταν και η συμμετοχή των εργαζομένων της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης. επίσης συμμετείχαν ο Εμπορικός Σύλλογος Σερρών, η ομοσπονδία εμποροβιοτεχνών, δημοτικοί υπάλληλοι, εκπρόσωποι ΟΛΜΕ και ΕΛΜΕ, γιατροί, δικηγόροι, φαρμακοποιοί, κοινωνικοί φορείς, συνταξιούχοι, εργαζόμενοι, συμβασιούχοι πυροσβέστες, οδηγοί και ιδιοκτήτες ταξί, περιπτερούχοι, εκπρόσωποι και μέλη της ένωσης εστιατορίων Σερρών, κόμματα της αριστεράς και υπήρχε επίσης και το αναρχικό/αντιεξουσιαστικό μπλοκ.
Κλειστά παρέμειναν όλη τη μέρα, τα εμπορικά καταστήματα, ταβέρνες και καφε – μπαρ και αρκετά super market.

Η πορεία πέρασε μπροστά απο τα γραφεία των χρυσών αυγών τα οποία εκτός του ότι ήταν άδεια, είχαν για φρουρούς τα αδέρφια τους, τους μπάτσους αποτελούμενα απο δυο διμοιρίες μπλε και μια κλούβα.

το κείμενο που μοιράστηκε:

Να μην ζήσουμε σαν δούλοι! 
Για να περιγράψει κανείς τις συνθήκες που βιώνουμε σήμερα, αρκεί να κοιτάξει την πραγματική κατάσταση που επικρατεί μέσα στην κοινωνία.Εξαθλίωση, εκμετάλλευση, και υποταγή είναι μόνο μερικές λέξεις που μας φέρνουν στο νου εικόνες από την καθημερινότητα. Δυόμιση χρόνια από την είσοδο της χώρας στο Δ.Ν.Τ. είναι πλέον ξεκάθαρο ότι η οικονομική ευημερία που περίμεναν κάποιοι «καλοπροαίρετοι πολίτες» μάλλον ξεπερνάει τα όρια της επιστημονικής φαντασίας. Πατώντας πάνω στον φόβο, στην απραξία και την ανέχεια της κοινωνίας οι εξουσιαστές (οικονομικοί-πολιτικοί) δεν θα διστάσουν να μας οδηγήσουν σε έσχατο σημείο για τα κέρδη τους
.Πάνω από μισό εκατομμύριο άνθρωποι έχουν μείνει άστεγοι-άποροι μην έχοντας ούτε τα βασικά για την διαβίωση τους, χιλιάδες δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τα νοσοκομεία συγχωνεύονται και υπολειτουργούν, στα σχολεία καθηγητές δουλεύουν με μισθούς πείνας ενώ καθημερινά λιποθυμούν παιδιά από ασιτία, πολλές σχολές κλείνουν λόγω έλλειψης χρημάτων, φοιτητές καλούνται να πληρώσουν δίδακτρα ενώ όσοι σήμερα δεν είναι άνεργοι πρέπει να είναι ευχαριστημένοι που δουλεύουν με έναν βασικό (και αυτόν εάν τον παίρνουν…) που δεν φτάνει ούτε για τα είδη πρώτης ανάγκης.Μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορούμε να μείνουμε άπραγοι, κάνοντας υπομονή και βλέποντας τις ζωές μας να θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους. Άλλωστε ότι έχει κατακτηθεί ως σήμερα δεν έγινε με παρακάλια και προσευχές, αλλά πάντα με μετωπική σύγκρουση καταπιεσμένων και εκμεταλλευτών. Παίρνοντας την ζωή στα χέρια μας ορίζουμε τους τρόπους και τις λύσεις των προβλημάτων μας. Δεν περιμένουμε από καμία ξεπουλημένη ΓΣΣΕ-ΑΔΕΔΥ ή από κανένα κομματικό μαντρί (ΠΑΜΕ) να καλέσουν τον κόσμο σε ολική σύγκρουση με το κράτος, αφού το μόνο που κάνουν είναι να καλούν σε μονοήμερες ή διήμερες ψευτοαπεργίες που μόνο στόχο έχουν την εκτόνωση της οργής του κόσμου εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των αφεντικών τους.Ας πάρουμε τους αγώνες στα χέρια μας ενάντια σε κάθε αντιπροσώπευση. Να δημιουργήσουμε εστίες αγώνα σε κάθε χώρο της κοινωνικής μας ζωής. Στους χώρους δουλειάς να οργανωθούμε μέσα από συνελεύσεις εργαζομένων, κατανοώντας την δύναμη που βρίσκεται στα χέρια μας όταν λειτουργούμε συλλογικά και να δημιουργήσουμε μαχητικά αυτό οργανωμένα σωματεία από τα κάτω. Καταλαμβάνοντας τους χώρους εργασίας παίρνοντας στα χέρια μας αυτά που παράγουμε και μας ανήκουν. Από τα κατειλημμένα εργοστάσια, σχολεία και τις σχολές που λειτουργούν με γενικές συνελεύσεις, από τις λαϊκές συνελεύσεις γειτονιών, από τους εξεγερμένους εντός των τειχών να οργανώσουμε κάθε πτυχή της καθημερινότητας μας σε ανοιχτή σύγκρουση με το σύστημα και όσους τάσσονται υπέρ του. Να επιδιώξουμε την Κοινωνική απελευθέρωση.Ο κοινωνικός κανιβαλισμός διασπά την ταξική συνοχή. Ο ατομικισμός που επικρατεί στις συνειδήσεις του σύγχρονου κόσμου οδηγεί σε φαινόμενα κοινωνικής διάσπασης στρέφοντας το ένα κομμάτι εναντίον του άλλου. Προσπαθώντας μέσα από μία ηλίθια λογική να ρίξουν το φταίξιμο των οικονομικών, πολιτιστικών και κοινωνικών προβλημάτων σε αδύναμες μειονοτικές ομάδες, αποπροσανατολίζουν τον κόσμο και σπέρνουν την διχόνοια μέσα στην κοινωνία. Την έννοια της ενότητας την αντιλαμβανόμαστε σαν ενότητα όλων των καταπιεσμένων ανεξάρτητα από εθνικές, θρησκευτικές και φυλετικές ταυτότητες. Κάθε υποτιθέμενη «ομάδα κρούσης» της χρυσής αυγής, στο όνομα μίας πλαστής φυλετικής καθαρότητας που στέκεται εναντίον αδύναμων κοινωνικών κομματιών και παίρνει το μέρος των αφεντικών, θα μας βρει απέναντι της συντρίβωντας κάθε τέτοια ομάδα αλλά και κάθε φασιστική νοοτροπία.Η καταστολή που δέχονται τα αγωνιζόμενα κομμάτια είναι ποικιλόμορφη και πολυδιάστατη. Η αστυνομία σε άψογη συνεργασία με τις δικαστικές αρχές, ο στρατός που θα ταχθεί στο πλευρό του κράτους, ο ευρωστρατός των αφεντικών, οι παρακρατικές ομάδες της χ.α. τα ΜΜΕ και κάθε άλλος μηχανισμός της εξουσίας προσπαθούν να πνίξουν κάθε φωνή αντίστασης και κάθε πράξη εξέγερσης των αγωνιζόμενων ανθρώπων. Είμαστε δίπλα σε κάθε άνθρωπο που επιλέγει να δράσει εναντίον όλου αυτού του συρφετού και κάθε άλλου, που δεν συμβιβάζεται με αυτήν την «κανονικότητα». Από τους αιχμάλωτους του κοινωνικού πολέμου, τους εξεγερμένους που δίνουν μάχη μέσα στα κελιά της Δημοκρατίας, τους συντρόφους που βασανίζονται για τις αντιφασιστικές τους δράσεις μέχρι όλους αυτούς που επιλέγουν να αγωνιστούν με κάθε τρόπο, η αξιοπρέπεια τους ας γίνει παράδειγμα για όλους μας. Να δράσουμε επιθετικά ενάντια στο σημερινό ολοκληρωτικό σύστημα και να καταστρέψουμε κάθε θεσμό που μας φορτώνει δεσμά.
Να εξεγερθούμε μέχρι να φτάσουμε στην Κοινωνική απελευθέρωση και στην Αναρχία!
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

>Αντιφασιστική συγκέντρωση στην Κορμίστα Σερρών στις 1/10

Στις 9.30 το πρωί ομάδα αντιφασιστών φτάσαμε στην Κορμίστα Σερρών όπου υπήρχε τελετή μνήμης για τα 91 θύματα απο τους βουλγάρους εθνικιστές κατά την κατοχή τους στη βόρεια Ελλάδα την περίοδο ’41 με ’44
Eκεί όταν φτάσαμε στο χωριό είδαμε αρκετούς μπάτσους που πήγαν να μας αποτρέψουμε από το να πλησιάσουμε την εκδήλωση για να μην την “αμαυρώσουμε”. Τελικά πλησιάσαμε λίγο περισσότερο έτσι ώστε να έχουμε επαφή με την τελετή.                Ο Δήμαρχος της Αμφίπολης με περίσσεια ντροπή κάλεσε στο χωριό τη χρυσή αυγή παρα . Αρκετή ώρα μετά από την εμφάνιση μας, εμφανίστηκαν 12 φασίστες με ελληνικές σημαίες όπου και αυτοί αποτράπηκαν απο το προσεγγίσουν την εκδήλωση, Επιχείρησαν να φωνάξουν τα εμετικά τους συνθήματα όπως το δόξα στους χίτες και ταγματασφαλίτες καθώς και συνθήματα κατά των κομμουνιστών σε ένα χωριό στο οποίο έδρασε το αντάρτικο του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ και αντιστάθηκε ηρωικά ενάντια στο φασισμό. Βέβαια τα εμετικά τους συνθήματα με το ζόρι ακούγονταν αφού τους καλύπταμε εμείς με αντιφασιστικά συνθήματα.Καθ’ όλη την διάρκεια και αφού έληξε η εκδήλωση οι φασίστες προκαλούσαν και απειλούσαν αλλά έπαιρναν έντονη απάντηση με συνθήματα. Πολλοί κάτοικοι πήραν το μέρος μας και τους κράζανε, αλλά δεν έλειψαν και αυτοί που απλά ήθελαν να κάνουν το μνημόσυνο τους.

Κείμενο που μοιράστηκε στη Κορμίστα και σε αρκετά γύρω χοριά:

Θάνατος στους φασίστες επιδρομείς:

Αντιβουλγαρικό σύνθημα προκήρυξης που μοιράστηκε σε χωριά της Ανατολικής Μακεδονίας, από τους αντάρτες λίγο πριν το “κίνημα της Δράμας”

Η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη από το Μάιο του 1941 μέχρι το Σεπτέμβριο του 1944 κατέχονταν από το στρατό της φασιστικής Βουλγαρίας. Σ’ όλη τη διάρκεια της βουλγαρικής κατοχής βασικό στοιχείο της πολιτικής της ήταν ο πλήρης εκβουλγαρισμός της περιοχής με κάθε μέσο. Κυρίως εκτοπισμοί και απελάσεις όλων εκείνων των στοιχείων που θα μπορούσαν να παίξουν  καθοδηγητικό ρόλο, με παράλληλη εγκατάσταση Βουλγάρων εποίκων. Μέσα σε κλίμα βίας και τρομοκρατίας προσπαθούν να καταρρακώσουν το ηθικό του υπόδουλου πληθυσμού και  να ελαχιστοποιήσουν τις πιθανότητες εκδήλωσης οποιασδήποτε μορφής οργανωμένης αντίστασης. Όμως οι πραγματικοί πατριώτες και καθοδήγηση και όπλα, βρήκαν.

Με πρωτοβουλία των στελεχών του, το Μακεδονικό Γραφείο (Ανεξάρτητο Γραφείο του ΚΚΕ για τη Μακεδονία και την Θράκη) αποφάσισε την έναρξη του αντάρτικου στην Ανατολική Μακεδονία. Στις 28 Σεπτεμβρίου ‘41, πραγματοποιήθηκε η πρώτη στην Ελλάδα ένοπλη αντάρτικη εξέγερση. Οι αντάρτες και οι ένοπλες ομάδες τοπικών οργανώσεων χτύπησαν στην πόλη της Δράμας και σε χωριά της περιοχής. Οι στόχοι των εξεγερμένων ήταν ενάντια στις αρχές άσκησης της φασιστικής εξουσίας της Βουλγαρίας. Αστυνομικά τμήματα και δημαρχεία καταλαμβάνονται ενώ Βούλγαροι αξιωματούχοι και Έλληνες φασίστες συνεργάτες τους εκτελούνται, καταλύοντας για λίγες ώρες τη βουλγαρική εξουσία.

Τα αντίποινα υπήρξαν άμεσα και σκληρά. Οι βουλγαρικές αρχές κατοχής αντέδρασαν με ένα ολοκαύτωμα και πραγματικό λουτρό αίματος στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη.

Βαρύ φόρο αίματος πλήρωσε και η Κορμίστα Σερρών, που ήταν ένας από τους στόχους των ανταρτικών ομάδων, αλλά και «τροφοδότης» αυτών. Μετά την εκδήλωση του «κινήματος της Δράμας», η Κορμίστα χαρακτηρίσθηκε ως «χωριό επαναστατικό». ‘Ετσι, το πρωί της 1ης Οκτωβρίου ‘41, βουλγαρικό απόσπασμα, αφού συγκέντρωσε 125 περίπου άνδρες στο υπόγειο του Κοινοτικού καταστήματος, επιχείρησε με πολυβόλα και χειροβομβίδες να τους εκτελέσει. Τελικός απολογισμός, 91 νεκροί ηλικίας 16 – 70 ετών. Η μελέτη των γεγονότων δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι «το κίνημα της Δράμας» ήταν μια αυθόρμητη επαναστατική κίνηση, μια λαϊκή εξέγερση. Μία ηρωική πράξη αντίστασης, που είχε σημαντικά οφέλη για την Ελλάδα, ενώ ταυτόχρονα έθεσε τις βάσεις για την οργάνωση του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.

Η τακτική των αντιποίνων σε καμία περίπτωση δεν στάθηκε κατασταλτικός παράγοντας στην συνέχιση του αγώνα ενάντια στο φασιστικό ζυγό. Απόδειξη το έπος της Εθνικής Αντίστασης που κορυφώθηκε τα επόμενα χρόνια. Η Κορμίστα και η περιοχή της δεν πρέπει να ξεχάσει επ’ ουδενί  τα γεγονότα του ‘41. Το επιβάλλει αυτό ο σεβασμός στη μνήμη των νεκρών της και στην ιστορική αλήθεια που ομολογουμένως δεινοπάθησε και αυτή μέχρι να αποκρυσταλλωθεί. Το μετεμφυλιακό ακροδεξιό  παρακράτος με την τακτική παραχάραξης της ιστορίας καλλιέργησε σενάρια συνομωσίας, χρεώνοντας στην αντίσταση το έγκλημα, θεωρώντας πως ο λαός δεν έπρεπε να κάνει αντίσταση στον κατακτητή.

Όμως ο λαός πρέπει να έχει ιστορική μνήμη, πρέπει να αποσαφηνίσει την ιστορική αλήθεια ώστε να κατανοήσει ποιοι έκαναν αντίσταση και ποιοι συνεργάστηκαν με τους κατακτητές που κάρφωναν πατριώτες φορώντας κουκούλες. Είναι γνωστό πως στην Κατοχή εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς και Βουλγάρους κατακτητές. Ήταν γεμάτη η χώρα από καταδότες, δωσίλογους και κάθε λογής ρουφιάνους, που μετά τον πόλεμο πήραν θέσεις, αξιώματα και έκαναν καριέρα. Κατά έναν περίεργο τρόπο, όλοι αυτοί απουσιάζουν από τα βιβλία της Ελληνικής  Ιστορίας. Η περίοδος της Κατοχής αλλά και της Χούντας των Συνταγματαρχών, προσφέρουν πλούσια εμπειρία για τον ρόλο του ντόπιου και ξένου φασισμού. Τις τελευταίες δεκαετίες, μετά τη χούντα, πολλοί φασίστες απ’ αυτούς βρήκαν καταφύγιο στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, και παριστάνανε τους δημοκράτες γιατί τους φρόντιζε και τους «ταΐζε» καλά το σύστημα. Τώρα που η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν να βολεύουν όλους αυτούς, αυτοί απελευθερώθηκαν, απενοχοποιήθηκαν και δηλώνουν με περηφάνια πως είναι φασίστες.

Έτσι από τα «τάγματα ασφαλείας» της Κατοχής, φτάσαμε στα «τάγματα εφόδου» της χρυσής αυγής. Τα ναζιστικά, φασιστικά και εθνικιστικά τους παραληρήματα προσδιορίζουν ακριβώς το γκρίζο πολιτικό και ιδεολογικό τους υπόβαθρο, που σχετίζεται αποκλειστικά με την βία, το μίσος, το ρατσισμό και την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,  αναπολώντας τις εκκαθαριστικές τακτικές του Χίτλερ. Πρόκειται για τη συμμορία που σήμερα κυνηγάει και σκοτώνει μετανάστες, αύριο ομοφυλόφιλους, τσιγγάνους, αριστερούς, ανάπηρους, ψυχικά ασθενείς και οτιδήποτε άλλο «μολύνει» την «καθαρή» φυλή τους. Η χρυσή αυγή  με το λαϊκίστικο προσωπείο που φοράει δεν μπορεί να κρύψει το πραγματικό της πρόσωπο  που  την θέλει υπηρέτη του πολιτικού συστήματος. Είναι το μακρύ «χέρι» της εξουσίας που κάνει όλες τις βρόμικες δουλειές, που δεν θέλει να κάνει αυτή.  Σήμερα υπό την νέα κατοχή της τρόικας και του ΔΝΤ  και μέσα στο γενικότερο κλίμα της κοινωνικής κατάρρευσης, καλούνται τα  «τάγματα εφόδου» της χρυσής αυγής να παίξουν το ρόλο που τους δίνει το σύστημα, εξυπηρετώντας στην πραγματικότητα τα συμφέροντα της αστικού κράτους.

Και σαν να μην φτάνει αυτό, ο δήμαρχος Αμφίπολης Γιώργος Βογιατζής μη σεβόμενος την ιστορική μνήμη και κρυμμένος πίσω από το πρωτόκολλο, τους καλεί να παρευρεθούν στην εκδήλωση μνήμης των θυμάτων της Κορμίστας.

Καλεί δηλαδή τους ιδεολογικούς και πολιτικούς απογόνους των σφαγέων βουλγάρων φασιστών, να τιμήσουν τα θύματα του φασισμού και του ναζισμού. Το νεοναζιστικό φαινόμενο της χρυσής αυγής είναι χρέος μας να το απαντήσουμε σωστά και να το αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά. Τώρα, όλοι μαζί να αντιταχθούμε στη φασιστική λαίλαπα που απλώνεται παντού με πρόσχημα την καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσης και της οικονομικής κρίσης.

Ο λαός μέσα από τους αγώνες του  ιστορικά απέδειξε, ότι το φασισμό όταν τον πολεμάς, τον συντρίβεις. Δεν πρέπει να συνηθίσουμε στην παρουσία τους. Δεν χωράν πουθενά. Προς τη στοιχειώδη ένδειξη σεβασμού στην ιστορική μνήμη και στους τόσους νεκρούς του φασιστικού – ναζιστικού ζυγού, η κοινωνία οφείλει να απαξιώσει πλήρως τα επικίνδυνα ιδεολογήματα τους και να τους απομονώσει, τοποθετώντας τους στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.

 

Κ Ο Ρ Μ Ι Σ Τ Α  1 9 4 1  –  Δ Ε Ν   Ξ Ε Χ Ν Α Μ Ε   Δ Ε Ν   Σ Υ Γ Χ Ω Ρ Ο Υ Μ Ε

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΣΕΡΡΩΝ

>Ενημέρωση απο απεργιακή πορεία 26/9

Την τετάρτης 26/9 συμμετείχαμε στην πανελλαδική απεργιακή πορεία που πραγματοποιήθηκε στις Σέρρες με δικό μας Αναρχικό Αντι-εξουσιαστικό μπλοκ.
Η πορεία μας ξεκίνησε από την πλατεία Κρονίου και κατευθύνθηκε προς το εργατικό κέντρο όπου καλούσαν οι εργατοπατέρες. Εκεί αρχικά υπήρχε αρκετά μεγάλο πλήθος κόσμου που όμως περίμενε να ολοκληρωθούν οι βαρύγδουπες και ολο υποσχέσεις ομιλίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και πολύς κόσμος κουράστηκε και αποχώρησε. Μετα από αρκετή ώρα η πορεία συνεχίστηκε με τη ΓΣΕΕ να προπορεύεται και να ακολουθούν τα μπλοκ της αριστεράς και το δικό μας. Η πορεία-κηδεία της ΓΣΕΕ καλυπτόταν καθ’ όλη τη διαδρομή από τα συνθήματά μας τα οποία ήταν κυρίως κατά των αφεντικών και αντιφασιστικά, με αρκετά δυνατό παλμό.
Μοιράστηκαν αρκετά κείμενα και πετάχτηκαν τρικάκια

το κείμενο που μοιράστηκε:

ΔΕΝ ΧΩΡΑΝΕ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΙ

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΕΝΟΥΣ

 Μετά από μια φαινομενικά ήρεμη περίοδο που διασφάλισε η εκλογική διαδικασία και τις αυταπάτες που μοιράστηκαν στους εκμεταλλευομένους από μια πιθανή αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, βρισκόμαστε για άλλη μια φορά στους δρόμους. Τώρα που το κεφάλαιο εισέρχεται σε νέα πεδία εκμετάλλευσης, το κράτος θωρακίζει αυτήν την κοινωνική αφαίμαξη και η φασιστοσυμμορία της χρυσής αυγής αυτοπαρουσιάζεται σαν διακεκριμένος σωτήρας, εμείς διεκδικούμε πλέον τα αυτονόητα για μια αξιοπρεπή ζωή.

Δε θα μιλήσουμε για αυτά που σχεδιάζουν οι κυβερνήσεις συνεργασίας με το Δ.Ν.Τ.,  ούτε για την αδράνεια της αριστεράς μπροστά στον αναδυόμενο νέο φασισμό της χρυσής αυγής.

Θα μιλήσουμε όμως για το τι μπορούμε να κάνουμε όλοι εμείς που βιώνουμε τη πιο σκληρή νεοφιλελεύθερη επίθεση. Όχι μόνο για να σταματήσουμε να πορευόμαστε σε συνθήκες ζωής περασμένων δεκαετιών (όπως σοκαριστικά μας ενημερώνουν τα μέσα μαζικής εξαπάτησης- λες και εμείς οι ίδιοι δεν το καταλαβαίνουμε στη καθημερινότητά μας), αλλά γιατί πρέπει όλοι να ενεργοποιηθούμε ώστε να μην αποκτηνωθούμε, για να σταματήσουμε να μετράμε θύματα από τις γραμμές μας.

Γίνεται πλέον φανερό ότι δεν φτάνει να κινητοποιούμαστε κάθε φορά που νέα μέτρα έρχονται στο προσκήνιο. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι η ουσιαστική αλλαγή θα έρθει όταν πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Να ξεμπερδέψουμε με την λογική της ανάθεσης και να συνειδητοποιήσουμε πως από μόνοι μας μπορούμε να οργανώσουμε  με συλλογικούς και αδιαμεσολάβητους όρους την καθημερινότητα μας και τις ζωές μας. Να συνειδητοποιήσουμε πως οι μετανάστες είναι τα αδύναμα ταξικά μας αδέλφια, μια εικόνα από το μέλλον της δικής μας ζωής. Να δημιουργήσουμε σχέσεις και δομές αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας, κοινότητες αγώνα και αντίστασης ενάντια στην υποτίμηση των ζωών μας.

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ & ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΆΝΩΣΗ

>Αλληλεγγύη στους Γ.Καραγιαννίδη, Κ.Σακκά, Α.Μητρούσια Σ. Αντωνίου

  Το απόγευμα της Παρασκευής 27/4 πραγματοποιήθηκε στις Σέρρες, στον πεζόδρομο και μπροστα στην νομαρχία, παρέμβαση για την υπόθεση των απεργών πείνας Γ.Καραγιαννίδη, Κ.Σακκά, Α.Μητρούσια. μοιράστηκαν αρκετά κείμενα και πετάχτηκαν τρικάκια

το κείμενο που μοιράστηκε:

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ

Α. ΜΗΤΡΟΥΣΙΑ, Γ. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΙΔΗ, Κ. ΣΑΚΚΑ

ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ 6/4

Στις 23/9/2009 και μετά από επιχειρήσεις της αντιτρομοκρατικής σε Χαλάνδρι και Γαλάτσι , συλλαμβάνονται 5 άτομα . Την επόμενη μέρα εκδίδονται 6 εντάλματα σύλληψης , μεταξύ των οποίων και για το Γιώργο Καραγιαννίδη.

Στις αρχές του 2010, με βάση αποτύπωμα του, που βρέθηκε στο σπίτι του Χαλανδρίου, εκδίδεται ένταλμα και για τον Αλέξανδρο Μητρούσια. Όλα τα παραπάνω εντάλματα αφορούσαν ένταξη και συμμετοχή στην Ε.Ο. Σ.Π.Φ.

Στις 2/11/2010, αφού έχουν προηγηθεί αποστολές παγιδευμένων δεμάτων σε πρεσβείες , αρχηγούς κρατών και διεθνείς οργανισμούς από την Ε.Ο. Σ.Π.Φ. και η σύλληψη 2 μελών της , δημοσιεύονται φωτογραφίες καταζητούμενων για τη συγκεκριμένη οργάνωση , μεταξύ αυτών και των Μητρούσια και Καραγιαννίδη.

Ένα μήνα αργότερα , στις 4/12/2010 το μεσημέρι , 2 από εμάς , οι Κώστας Σακκάς και Αλέξανδρος Μητρούσιας , συλλαμβανόμαστε μεταφέροντας οπλισμό στην περιοχή της Ν.Σμύρνης . Μια ώρα αργότερα συλλαμβάνεται στον Πειραιά και ο Γιώργος Καραγιαννίδης.

Το απόγευμα της ίδιας μέρας συλλαμβάνονται σε ξεχωριστές επιχειρήσεις οι αναρχικοί Χρήστος Πολίτης στα Εξάρχεια, Δημήτρης Μιχαήλ στη Σητεία και Στέλλα Αντωνίου στην Καλλιθέα.

Όλο το επόμενο 10 ημερο τα δελτία ειδήσεων οργιάζουν για εξάρθρωση μεγάλου «τρομοκρατικού» δικτύου. Όλοι οι συλληφθέντες κατονομαζόμαστε ως μέλη όλων των τότε γνωστών επαναστατικών οργανώσεων, δίνεται έμφαση στο μεγάλο αριθμό όπλων που βρέθηκαν και κυκλοφορούν διάφορα αστυνομοδημοσιογραφικά σενάρια για το πού ετοιμαζόμασταν να χτυπήσουμε, δεδομένης και της σημαδιακής 6/12 που πλησίαζε.

Παρ’όλα αυτά και αφού η έρευνα δεν «προχώρησε» περαιτέρω, αποδίδονται τόσο σε εμάς , όσο και στους άλλους 3 συλληφθέντες ,κατηγορίες για συμμετοχή σε άγνωστη «τρομοκρατική» οργάνωση με άγνωστες ενέργειες.

Τρείς μήνες αργότερα και αντιλαμβανόμενοι οι ειδικοί εφέτες –ανακριτές που ανέλαβαν την υπόθεση, το γελοίο των συγκεκριμένων κατηγοριών, τις μετατρέπουν σε ένταξη και συμμετοχή στη Σ.Π.Φ . ,βασιζόμενοι στο ότι για 2 από εμάς (Αλέξανδρος Μητρούσιας- Γιώργος Καραγιαννίδης) εκκρεμούσαν ήδη εντάλματα σύλληψης με τις ίδιες κατηγορίες καθώς και σε γνωριμίες και σε φιλικές σχέσεις.

Επίσης στις 17/2/2011, οι Μητρούσιας- Καραγιαννίδης κατηγορούμαστε και για την αποστολή των παγιδευμένων δεμάτων και ξαναπροφυλακιζόμαστε. Οι νέες αυτές διώξεις στηρίχτηκαν σε ψεύτικες αναγνωρίσεις και μαρτυρίες.

Εν τω μεταξύ έχει ήδη ξεκινήσει η λεγόμενη «δίκη του Χαλανδρίου» με 9 κατηγορούμενους παρόντες και 4 φυγόδικους. Μετά από 6 μήνες οι 3 αθωώνονται και υπόλοιποι 6 καταδικαζόμαστε συνοπτικά σε ποινές από 11-25 χρόνια.

Από την αρχή έχουμε ξεκαθαρίσει ότι δεν έχουμε καμία σχέση με την Ε.Ο. Σ.Π.Φ., όπως αντίστοιχα δηλώνει το ίδιο και η οργάνωση λίγες μέρες μετά τη σύλληψή μας. Ξεκαθαρίσαμε επίσης πως με τον Χρήστο Πολίτη δεν γνωριζόμασταν καθόλου πριν τη σύλληψή μας , ενώ με τους Δημήτρη Μιχαήλ και Στέλλα Αντωνίου είχαμε μόνο προσωπικές –φιλικές σχέσεις. Μετά από 6 σχεδόν μήνες προφυλάκισης οι Χρήστος Πολίτης και Δημήτρης Μιχαήλ απαλλάσσονται των κατηγοριών και αποφυλακίζονται .Αντίθετα η Στέλλα Αντωνίου παραμένει εδώ και 16 μήνες προφυλακισμένη, παρ όλη την επιδεινούμενη κατάσταση της υγείας της.

Στα μέσα Μαρτίου του 2012 , κάνοντας ένα βήμα παραπάνω και χρησιμοποιώντας τις σκόπιμα ασαφείς διατάξεις του βελτιωμένου τρομονόμου, οι ειδικοί εφέτες- ανακριτές απαγγέλλουν κατηγορίες σε 16 άτομα, μεταξύ των οποίων εμείς και η Στέλλα Αντωνίου, για 250 περίπου παλαιότερες επιθέσεις της Σ.Π.Φ. Αυτή τη φορά δεν μπήκαν καν στον κόπο να κατασκευάσουν στοιχεία, όπως στην υπόθεση των δεμάτων .

Σε ολόκληρη τη σχεδόν 7000 σελίδων δικογραφία δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΕ που να μας συνδέει με τις ενέργειες.

Παρ’όλα αυτά εμείς οι 3 προφυλακιζόμαστε εκ νέου ενώ στη Στέλλα Αντωνίου επιβάλλονται περιοριστικοί όροι.

Απαντώντας σε αυτή την απόπειρα δικαστικής εξόντωσης μας, έχουμε ξεκινήσει από τις 6/4 απεργία πείνας διεκδικώντας την άρση των τελευταίων προφυλακίσεων και τη άμεση απελευθέρωση της συντρόφισσας Στέλλας Αντωνίου για λόγους υγείας.

Ας παραθέσουμε εδώ κάποιες σκέψεις γύρω από τις διώξεις που μας έχουν ασκηθεί. Αρχικά, έχουμε αποδεχτεί την κατοχή των όπλων, των πλαστών ταυτοτήτων και μιας ποσότητας εκρηκτικών. Δηλαδή δεν μιλάμε για σκευωρία .

Από εκεί και πέρα δεν έχουμε σχέση με καμία άλλη υπόθεση που μας εμπλέκουν. Οι ειδικοί εφέτες –ανακριτές Μόκκας και Μπαλντάς «πιάνονται» από ένα αληθινό περιστατικό , την κατοχή όσων αναφέραμε και προσπαθούν να μας περιβάλλουν με μια αύρα ενοχής παραπέμποντας μας για όλες σχεδόν τις επιθέσεις της Σ.Π.Φ.

Αυτοί οι ανακριτές , με κάθε νέα δίωξη συμπληρώνουν και προωθούν το σκεπτικό τους, αφού μέσα από τα δικά τους χέρια οδηγούμαστε σε δικαστήρια με 2 ή 4 προφυλακίσεις και με την εντύπωση να πλανάται πως συμμετείχαμε σε όλες τις ενέργειες. Μας φορτώνουν προκαταβολικά , θέλοντας να μας παρουσιάσουν σαν τους φυσικούς αυτουργούς διαφόρων ενεργειών της Σ.Π.Φ. , παρ’όλο που πέραν της κατοχής όσων αναφέραμε , δεν έχουν κανένα στοιχείο εναντίον μας.

Οπότε με μία καθαρά νομική ερμηνεία, είμαστε «ένοχοι» για κάποιες κατηγορίες που μας προσάπτουν, δεν σχετιζόμαστε όμως με τη δράση της οργάνωσης.

Για εμάς οι νόμοι ,είναι ο έλεγχος και η κύρωση της κρατικής εξουσίας στις ζωές μας. Νεκρές ακολουθήσιμες αξίες και επιβολές που ελέγχουν το κοινωνικό γίγνεσθαι σε μια συνεχή σχέση υποταγής και ανελευθερίας. Και καθώς πάντοτε η ελευθερία είχε μια κοινωνική αλλά και μια πολύ προσωπική έννοια , ο ατομικός μας αγώνας ήταν πέρα από τα στενά όρια των νόμων και του κοινωνικού συμβολαίου.

Απόσπασμα από το κείμενο των Κώστα Σακκά, Αλέξανδρου Μητρούσια, Γιώργου Καραγιαννίδη.

Η εντεινόμενη επίθεση του κράτους δεν επικεντρώνεται μονάχα κατά των ριζοσπαστικών και επαναστατικών κομματιών της κοινωνίας αλλά επεκτείνεται σε κάθε μέλος της που αντιλαμβάνεται το γεγονός ότι οι εξουσιαστές έχουν καταλύσει κάθε δικαίωμα μας για ζωή. επιβάλλοντας ένα μεγάλο κομμάτι της στην φτώχεια και την εξαθλίωση. Ως συνέπεια αυτής της καταπίεσης είναι η αντίσταση με οποιοδήποτε δυνατό μέσο και αφού το κράτος αδυνατεί να ελέγξει την κατάσταση στρέφεται στην αναβάθμιση του νομικού του ¨οπλοστασιου¨.

Όσο η ψαλίδα ανάμεσα στους λίγους ισχυρούς και την υπόλοιπη κοινωνία θα ανοίγει, τόσο η καταστολή θα αγριεύει. Από το ανελέητο ξύλο και τις συλλήψεις στις πορείες, τα πογκρόμ και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους μετανάστες μέχρι την στοχοποίηση κάθε μορφής αγώνα, η νεοφιλελεύθερη χούντα επελαύνει στις ζωές μας.

Εμείς ως αναρχικοί/αντιεξουσιαστές στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε κάθε αντιστεκόμενο άνθρωπο που παλεύει για μια αξιοπρεπή ζωή, και ειδικότερα στους συντρόφους μας που βασανίζονται καθημερινά και δέχονται το εκδικητικό μένος των κρατικών και δικαστικών αρχών

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΣΤΕΛΛΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ Γ.ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΙΔΗ,

Α. ΜΗΤΡΟΥΣΙΑ ΚΑΙ Κ.ΣΑΚΚΑ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

>Μικροφωνική παρέμβαση για τα γεγονότα της 25ης Μαρτίου.

 

 

 

 

 

 

Μικροφωνική παρέμβαση και μοίρασμα κειμένων έγινε στις 27/3 το απογευμα στην πλ. Ελευθερίας και στις 28/3 στο ΤΕΙ, με σκοπό την αντιπληροφόρηση του κόσμου  σχετικά με τα  γεγονότα που συνέβησαν σε ολή την ελλαδα την μέρα της παρέλαση της 25ης Μαρτίου.

 

το κείμενο που μοιράστηκε:

Η ΑΣΤΥΝΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΕΙ,

ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΕΙ

 

Μια κορύφωση της χρόνιας επίθεσης, ενάντια σε κάθε αντιστεκόμενη φωνή βιώσαμε στις 25 Μαρτίου 2012. Μια επίθεση του κατασταλτικού βραχίονα του κράτους, που έχει ξεκινήσει τα τελευταία χρόνια και εντείνεται μέρα με τη μέρα, ενάντια σε κάθε απεργία, διαμαρτυρία, αντίδραση, στην παραμικρή φωνή ή πράξη αντίστασης. Στόχος; Η φίμωση κάθε αγώνα και κάθε άνθρωπου που μάχεται ενάντια στην αλλοτρίωση και την εκμετάλλευση. Έτσι και για την ημέρα της παρέλασης της 25ης Μαρτίου, η επιβολή της τρομοκρατίας και της αστυνομοκρατίας είχε ξεκινήσει μέρες πριν. Με προαναγγελίες για μεγάλο αριθμό αστυνομικών δυνάμεων, αποκλεισμό δρόμων, ακόμα και με ελεύθερους σκοπευτές στραμμένους προς τους ανθρώπους. Το σύστημα οχυρώνεται ώστε να εξασφαλίσει την επιβίωση του, προστατεύοντας έτσι τους εκάστοτε εκπροσώπους του σε βάρος των πολιτών. Το συντονισμένο σχέδιο της αστυνομίας, με προσαγωγές και συλλήψεις ομάδων δύο και τριών ανθρώπων από πλατείες και δρόμους, που “αποτελούν απειλή” για το κράτος μόνο και μόνο για τις ιδέες τους, ταυτίζεται απόλυτα με τακτικές δικτατορικών και ανελεύθερων καθεστώτων.  Η εξουσία προσπαθεί απεγνωσμένα , με καταστολή, να βρει χώρο να αναπνεύσει από την οργή του κόσμου.

Πιο συγκεκριμένα, προληπτικές προσαγωγές και συλλήψεις έγιναν στο Ηράκλειο, τη Λαμία, τη Λιβαδειά, τα Χανιά, τη Λάρισα, τη Φλώρινα, την Πάτρα, την Θεσσαλονίκη, την Αθήνα, τη Βέροια και στις Σέρρες.

Στις Σέρρες, η μέρα ξεκίνησε με 8 προληπτικές προσαγωγές ατόμων που απλά βρίσκονταν στην πλατεία Ελευθερίας πριν ξεκινήσει το οτιδήποτε. Μέχρι το πέρας της παρέλασης, προσήχθησαν ακόμη 7 άτομα που είτε τραβούσαν φωτογραφίες, είτε επιτέθηκαν λεκτικά προς τους “επισήμους”. Μετά το τέλος της παρέλασης και αφού παρέμειναν αναίτια στο τμήμα για πάνω από 3 ώρες, οι 15 προσαχθέντες αφέθησαν ελεύθεροι.

Το αποκορύφωμα όμως της κρατικής καταστολής έλαβε χώρα στην Βέροια, όπου από το πρωί υπήρχε συγκέντρωση στον χώρο της παρέλασης. Εκεί πραγματοποιήθηκαν 32 προσαγωγές εκ των οποίων οι 27 μετατράπηκαν σε συλλήψεις, συμπεριλαμβανομένου και ενός ανήλικου ατόμου που αφέθηκε ελεύθερο. Οι κατηγορίες ήταν κυρίως για αντίσταση κατά της αρχής. Η πλειοψηφία των συλληφθέντων ήταν άτομα από το ανοιχτό κοινωνικό στέκι Baruti, το οποίο αποτελεί μια φωνή αντίστασης και ελευθερίας μέσα στην πόλη. Ακόμα, η αστυνομία δεν δίστασε, παρουσία εισαγγελέα και ενός από τους συλληφθέντες να εισβάλλει στο στέκι, παραβιάζοντας την πόρτα χωρίς να βρεθεί οποιοδήποτε ενοχοποιητικό στοιχείο. Η δίκη των συλληφθέντων έχει οριστεί στις 29 Μαΐου.

Θεωρούμε πως όλες αυτές οι προσαγωγές και οι συλλήψεις δεν είναι τυχαίες και στόχο έχουν να σπείρουν τον φόβο και να δώσουν το μήνυμα πως όποιος τολμά και μόνο να σκέφτεται να αντισταθεί, θα θεωρείται ένοχος και θα συλλαμβάνεται. Εμείς από την πλευρά μας, στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε όλους τους αγωνιζόμενους ανθρώπους και αντιστεκόμαστε έμπρακτα, με εντατικούς αγώνες ενάντια σε όποια μορφή καταπίεσης και εκμετάλλευσης.

 

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ

>Αλληλεγγύη στους εργαζομένους των ΟΕΕ, ΟΕΚ

Την Τετάρτη 22/2 πραγματοποιήιθηκε πορεία καλεσμένη απο εργαζόμενους του Οργανισμού Εργατικής Εστίας. Ως ενδειξη αλληλεγγύης συμμετείχαμε στην πορεία, η οποία μετά απο αρκετά καλή διαδρομή κατέλειξε στο κτήριο της περιφέρειας οπου κατατεθηκαν τα αιτήματα των εργαζομένων στο Δημοτικό συμβούλιο που διαδραματίζονταν εκείνη την στιγμή.Μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο:

ΟΧΙ ΣΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ Ο.Ε.Ε. – Ο.Ε.Κ.

Μετά το ψήφισμα των νέων μέτρων, ξεκίνησε ο απολογισμός των θυμάτων της επίθεσης που δέχτηκαν μαζικά, ιδιωτικός και δημόσιος τομέας και κοινωνικές παροχές. Δυο από αυτά είναι ο Οργανισμός Εργατικής Εστίας (Ο.Ε.Ε.) και ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας (Ο.Ε.Κ.), οι οποίοι παρέχουν μεγάλη βοήθεια στους εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα και ιδιαίτερα στις ευάλωτες κοινωνικές του ομάδες. Οι οργανισμοί αυτοί λειτουργούν με πόρους που προέρχονται αποκλειστικά από εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών, χωρίς καμία επιβάρυνση στον κρατικό προϋπολογισμό. Επιπλέον παρέχουν στους συμβαλλόμενους, δυνατότητες λήψης δανείου χαμηλότοκα ή και άτοκα, επιδοτήσεις ενοικίου, δωρεάν φοίτηση βρεφονηπίων σε σταθμούς, εισιτήρια κοινωνικού τουρισμού και εκπτώσεις σε βιβλία. Με το κλείσιμο τους , οι παροχές αυτές παύουν να ισχύουν, δάνεια και τίτλοι ιδιοκτησίας κατοικιών μεταφέρονται αυτόματα σε τράπεζες και οι εργαζόμενοι στους οργανισμούς χάνουν την δουλειά τους.

Όλα αυτά είναι συνέχεια μιας γενικευμένης επίθεσης προς τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα που ξεκίνησε από κυβέρνηση και ΔΝΤ στο όνομα της οικονομικής κρίσης. Η επίθεση αυτή, όλο και εντείνεται με νέα σκληρότερα μέτρα να εμφανίζονται ως αναγκαίο κακό και να επιβάλλονται με την δικαιολογία μιας μελλοντικής ευημερίας. Η σωτηρία της εθνικής οικονομίας και του καπιταλισμού περνάει πάνω από την δική μας συντριβή. Η δική μας καταστροφή, η δική μας “δυστυχία”, είναι γι’ αυτούς το μόνο πλάνο σωτηρίας.

Εμείς ως αναρχικοί / αντιεξουσιαστές στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε οποιονδήποτε δίκαιο αγώνα, ενάντια σε κάθε μορφής εκμετάλλευση. Συνδέουμε τους αγώνες στις γειτονιές, με το μαχόμενο εργατικό κίνημα, τους απλήρωτους εργάτες, τους απολυμένους, ενάντια στο λουκέτο οργανισμών – όπως ο Ο.Ε.Ε. , Ο.Ε.Κ. . Δεν πιστεύουμε ότι κάποιος κρατικός ή μη φορέας θα μας βοηθήσει. Να μην περιμένουμε από ψευτοσωτήρες και καλοθελητές να μας σώσουν με κούφιες υποσχέσεις. Ο μόνος δρόμος είναι οι αδιαμεσολάβητοι αγώνες και η συνεχής δράση. Έχοντας ως πρωτεύουσα αξία την αλληλεγγύη, μπορούμε όλοι μαζί να καταφέρουμε πολύ περισσότερα.

ΑΓΩΝΕΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ – ΑΠΕΡΓΙΕΣ – ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

>Παρέμβαση αλληλεγγύης στους απεργούς της Χαλυβουργίας

Την Τετάρτη 21/12 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση αλληλεγγύης και αντιπληροφόρησης με θέμα τον αγώνα των απεργών της Χαλυβουργίας στην πλ. Ελευθερίας. Μοιράστηκε κείμενο και αναρτήθηκε πανό μπροστά στη Νομαρχία.ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε…

 

Αλληλεγγύη στον αγώνα των απεργών εργατών της  “Ελληνικής Χαλυβουργίας”. Εμπρός για άγριες απεργίες διαρκείας – 51η ημέρα απεργίας

            Η Ελληνική Χαλυβουργία του βιομήχανου Μάνεση είναι μία από τις 3 βιομηχανίες (Χαλυβουργική – Σιδενόρ – Ελληνική Χαλυβουργία), που ελέγχουν το 100% της παραγωγής σιδήρου στη χώρα. Ειδικά τα δύο τελευταία χρόνια που η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας ταλανίζεται από την οικονομική κρίση με καθημερινά λουκέτα σε χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις η Ελληνική Χαλυβουργία είχε αύξηση παραγωγής από 196.000 σε 266.000 τόνους σιδήρου ενώ ο τζίρος το 2010 ήταν 227 εκατομμύρια ευρώ.

            Το κέρδος, όμως έχει και το τίμημα του. Και αυτό δεν το πληρώνουν οι βιομήχανοι… Εργάτες που δούλευαν εδώ και χρόνια υπό άθλιες συνθήκες, με ελλιπή μέτρα ασφαλείας, με ένα νεκρό συνάδελφο τους, με μισθούς πείνας καλούνται να γίνουν τα πειραματόζωα του νέου εργασιακού μεσαίωνα που προσπαθούν να περάσουν σε όλο τον κόσμο της εργασίας. Δουλειά εκ περιτροπής, από 8ωρο σε 5ωρο, 40% μείωση στον ήδη πενιχρό μισθό, απλήρωτες υπερωρίες, εντατικοποίηση, κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Με φόντο αυτόν τον εργασιακό μεσαίωνα, η απόλυση 34 εργαζομένων ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.

   Όμως οι εργαζόμενοι δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια και προχώρησαν σε απεργία διαρκείας, η οποία κόστισε τις δουλειές σε 16 ακόμα εργαζομένους. Σαν να μην έφτανε αυτό, οι απεργοί δέχονται τις απειλές και την τρομοκρατία τόσο των βιομηχάνων, όσο και του ίδιου του κράτους που για ακόμα μια φορά επιβεβαιώνει ότι η θέση του είναι δίπλα στο κεφάλαιο και τα αφεντικά. Όπως οι ίδιοι αναφέρουν στις ανακοινώσεις τους:

           

Αφού οι «επισκέψεις» στα σπίτια, οι «επιστολές», η τρομοκρατία με τα εξώδικα, έπεσαν στο κενό, τώρα βάζουν το Υπουργείο Εργασίας να μας «συμβουλεύει»: «Δεχθείτε τους όρους του Μάνεση, διαφορετικά θα βρεθείτε όλοι στο ταμείο ανεργίας». Μας απειλούν με 180 ακόμα απολύσεις!

[…]Οι βιομήχανοι κλιμακώνουν την επίθεσή τους .. Και οι εργάτες θα κάνουμε το ίδιο! Εμείς είμαστε πιο δυνατοί! Και είμαστε ακόμα στην αρχή! […]Για την καλοδουλεμένη τους μηχανή εμείς είμαστε τα γρανάζια που τους αποφέρουν τα κέρδη. […]Αν σπάσουμε εμείς δεν θα αφήσουν τίποτα όρθιο! Αν εδώ σπάσουν τα μούτρα τους τίποτα δεν θα είναι το ίδιο. Δε θα δουλεύουν αυτοί, για ψίχουλα στα εργοστάσια. Αυτοί πληρώνονται καλά για τη βρώμικη δουλειά τους. […]Δεν κατεβήκαμε σε τέτοιο σκληρό αγώνα για να περάσουμε την ώρα μας! Για να τα διπλώσουμε στις δυσκολίες και τις απειλές. Υπερασπιζόμαστε τη ζωή μας και το ψωμί των παιδιών μας. […]Ήρθε η ώρα ο αγώνας σαν φωτιά να ανάψει στα εργοστάσια. Τώρα η συμμετοχή σας στον αγώνα δεν είναι ζήτημα αλληλεγγύης είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για όλη την εργατική τάξη. Παραμερίστε τους ανθρώπους των βιομηχάνων, μην τους φοβάστε, είναι ανίσχυροι όταν οι εργάτες πάρουν απόφαση. Κάντε γενική συνέλευση, ελάτε σε επαφή μαζί μας, αποφασίστε απεργία. Είναι η ώρα οι βιομήχανοι να πάρουν ένα καθαρό μήνυμα που μόνο ο αγώνας των εργατών στα εργοστάσια μπορεί να δώσει. […]Κύριοι βιομήχανοι, είστε βαθιά νυχτωμένοι. Την τελευταία μας λέξη δεν την είπαμε ακόμα! Είμαστε μια γροθιά. Έτοιμοι, για την πιο σκληρή ταξική αναμέτρηση!

 Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στο δίκαιο αγώνα των εργαζομένων της Ελληνικής Χαλυβουργίας και σε κάθε δίκαιο αγώνα των εργαζομένων ενάντια στην εκμετάλλευση τους από τα αφεντικά. Αντιλαμβανόμαστε ότι οι περισσότεροι εργαζόμενοι μη έχοντας άλλους οικονομικούς πόρους αδυνατούν να συνεχίσουν την απεργία τους χωρίς την έμπρακτη στήριξη όλων μας. Έφτασε η ώρα η αλληλεγγύη μας να γίνει πράξη!

Αριθμός λογαριασμού για την οικονομική ενίσχυση των απεργών:

200/623301-52 στην Εθνική (Δικαιούχος λογαριασμού: Δημήτρης Λιάκος, ταμίας του Σωματείου Εργαζομένων της Ελληνικής Χαλυβουργίας).

Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι ΤΕΙ Σερρών