>Αντιφασιστική συγκέντρωση στην Κορμίστα Σερρών στις 1/10

Στις 9.30 το πρωί ομάδα αντιφασιστών φτάσαμε στην Κορμίστα Σερρών όπου υπήρχε τελετή μνήμης για τα 91 θύματα απο τους βουλγάρους εθνικιστές κατά την κατοχή τους στη βόρεια Ελλάδα την περίοδο ’41 με ’44
Eκεί όταν φτάσαμε στο χωριό είδαμε αρκετούς μπάτσους που πήγαν να μας αποτρέψουμε από το να πλησιάσουμε την εκδήλωση για να μην την “αμαυρώσουμε”. Τελικά πλησιάσαμε λίγο περισσότερο έτσι ώστε να έχουμε επαφή με την τελετή.                Ο Δήμαρχος της Αμφίπολης με περίσσεια ντροπή κάλεσε στο χωριό τη χρυσή αυγή παρα . Αρκετή ώρα μετά από την εμφάνιση μας, εμφανίστηκαν 12 φασίστες με ελληνικές σημαίες όπου και αυτοί αποτράπηκαν απο το προσεγγίσουν την εκδήλωση, Επιχείρησαν να φωνάξουν τα εμετικά τους συνθήματα όπως το δόξα στους χίτες και ταγματασφαλίτες καθώς και συνθήματα κατά των κομμουνιστών σε ένα χωριό στο οποίο έδρασε το αντάρτικο του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ και αντιστάθηκε ηρωικά ενάντια στο φασισμό. Βέβαια τα εμετικά τους συνθήματα με το ζόρι ακούγονταν αφού τους καλύπταμε εμείς με αντιφασιστικά συνθήματα.Καθ’ όλη την διάρκεια και αφού έληξε η εκδήλωση οι φασίστες προκαλούσαν και απειλούσαν αλλά έπαιρναν έντονη απάντηση με συνθήματα. Πολλοί κάτοικοι πήραν το μέρος μας και τους κράζανε, αλλά δεν έλειψαν και αυτοί που απλά ήθελαν να κάνουν το μνημόσυνο τους.

Κείμενο που μοιράστηκε στη Κορμίστα και σε αρκετά γύρω χοριά:

Θάνατος στους φασίστες επιδρομείς:

Αντιβουλγαρικό σύνθημα προκήρυξης που μοιράστηκε σε χωριά της Ανατολικής Μακεδονίας, από τους αντάρτες λίγο πριν το “κίνημα της Δράμας”

Η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη από το Μάιο του 1941 μέχρι το Σεπτέμβριο του 1944 κατέχονταν από το στρατό της φασιστικής Βουλγαρίας. Σ’ όλη τη διάρκεια της βουλγαρικής κατοχής βασικό στοιχείο της πολιτικής της ήταν ο πλήρης εκβουλγαρισμός της περιοχής με κάθε μέσο. Κυρίως εκτοπισμοί και απελάσεις όλων εκείνων των στοιχείων που θα μπορούσαν να παίξουν  καθοδηγητικό ρόλο, με παράλληλη εγκατάσταση Βουλγάρων εποίκων. Μέσα σε κλίμα βίας και τρομοκρατίας προσπαθούν να καταρρακώσουν το ηθικό του υπόδουλου πληθυσμού και  να ελαχιστοποιήσουν τις πιθανότητες εκδήλωσης οποιασδήποτε μορφής οργανωμένης αντίστασης. Όμως οι πραγματικοί πατριώτες και καθοδήγηση και όπλα, βρήκαν.

Με πρωτοβουλία των στελεχών του, το Μακεδονικό Γραφείο (Ανεξάρτητο Γραφείο του ΚΚΕ για τη Μακεδονία και την Θράκη) αποφάσισε την έναρξη του αντάρτικου στην Ανατολική Μακεδονία. Στις 28 Σεπτεμβρίου ‘41, πραγματοποιήθηκε η πρώτη στην Ελλάδα ένοπλη αντάρτικη εξέγερση. Οι αντάρτες και οι ένοπλες ομάδες τοπικών οργανώσεων χτύπησαν στην πόλη της Δράμας και σε χωριά της περιοχής. Οι στόχοι των εξεγερμένων ήταν ενάντια στις αρχές άσκησης της φασιστικής εξουσίας της Βουλγαρίας. Αστυνομικά τμήματα και δημαρχεία καταλαμβάνονται ενώ Βούλγαροι αξιωματούχοι και Έλληνες φασίστες συνεργάτες τους εκτελούνται, καταλύοντας για λίγες ώρες τη βουλγαρική εξουσία.

Τα αντίποινα υπήρξαν άμεσα και σκληρά. Οι βουλγαρικές αρχές κατοχής αντέδρασαν με ένα ολοκαύτωμα και πραγματικό λουτρό αίματος στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη.

Βαρύ φόρο αίματος πλήρωσε και η Κορμίστα Σερρών, που ήταν ένας από τους στόχους των ανταρτικών ομάδων, αλλά και «τροφοδότης» αυτών. Μετά την εκδήλωση του «κινήματος της Δράμας», η Κορμίστα χαρακτηρίσθηκε ως «χωριό επαναστατικό». ‘Ετσι, το πρωί της 1ης Οκτωβρίου ‘41, βουλγαρικό απόσπασμα, αφού συγκέντρωσε 125 περίπου άνδρες στο υπόγειο του Κοινοτικού καταστήματος, επιχείρησε με πολυβόλα και χειροβομβίδες να τους εκτελέσει. Τελικός απολογισμός, 91 νεκροί ηλικίας 16 – 70 ετών. Η μελέτη των γεγονότων δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι «το κίνημα της Δράμας» ήταν μια αυθόρμητη επαναστατική κίνηση, μια λαϊκή εξέγερση. Μία ηρωική πράξη αντίστασης, που είχε σημαντικά οφέλη για την Ελλάδα, ενώ ταυτόχρονα έθεσε τις βάσεις για την οργάνωση του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.

Η τακτική των αντιποίνων σε καμία περίπτωση δεν στάθηκε κατασταλτικός παράγοντας στην συνέχιση του αγώνα ενάντια στο φασιστικό ζυγό. Απόδειξη το έπος της Εθνικής Αντίστασης που κορυφώθηκε τα επόμενα χρόνια. Η Κορμίστα και η περιοχή της δεν πρέπει να ξεχάσει επ’ ουδενί  τα γεγονότα του ‘41. Το επιβάλλει αυτό ο σεβασμός στη μνήμη των νεκρών της και στην ιστορική αλήθεια που ομολογουμένως δεινοπάθησε και αυτή μέχρι να αποκρυσταλλωθεί. Το μετεμφυλιακό ακροδεξιό  παρακράτος με την τακτική παραχάραξης της ιστορίας καλλιέργησε σενάρια συνομωσίας, χρεώνοντας στην αντίσταση το έγκλημα, θεωρώντας πως ο λαός δεν έπρεπε να κάνει αντίσταση στον κατακτητή.

Όμως ο λαός πρέπει να έχει ιστορική μνήμη, πρέπει να αποσαφηνίσει την ιστορική αλήθεια ώστε να κατανοήσει ποιοι έκαναν αντίσταση και ποιοι συνεργάστηκαν με τους κατακτητές που κάρφωναν πατριώτες φορώντας κουκούλες. Είναι γνωστό πως στην Κατοχή εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς και Βουλγάρους κατακτητές. Ήταν γεμάτη η χώρα από καταδότες, δωσίλογους και κάθε λογής ρουφιάνους, που μετά τον πόλεμο πήραν θέσεις, αξιώματα και έκαναν καριέρα. Κατά έναν περίεργο τρόπο, όλοι αυτοί απουσιάζουν από τα βιβλία της Ελληνικής  Ιστορίας. Η περίοδος της Κατοχής αλλά και της Χούντας των Συνταγματαρχών, προσφέρουν πλούσια εμπειρία για τον ρόλο του ντόπιου και ξένου φασισμού. Τις τελευταίες δεκαετίες, μετά τη χούντα, πολλοί φασίστες απ’ αυτούς βρήκαν καταφύγιο στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, και παριστάνανε τους δημοκράτες γιατί τους φρόντιζε και τους «ταΐζε» καλά το σύστημα. Τώρα που η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν να βολεύουν όλους αυτούς, αυτοί απελευθερώθηκαν, απενοχοποιήθηκαν και δηλώνουν με περηφάνια πως είναι φασίστες.

Έτσι από τα «τάγματα ασφαλείας» της Κατοχής, φτάσαμε στα «τάγματα εφόδου» της χρυσής αυγής. Τα ναζιστικά, φασιστικά και εθνικιστικά τους παραληρήματα προσδιορίζουν ακριβώς το γκρίζο πολιτικό και ιδεολογικό τους υπόβαθρο, που σχετίζεται αποκλειστικά με την βία, το μίσος, το ρατσισμό και την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,  αναπολώντας τις εκκαθαριστικές τακτικές του Χίτλερ. Πρόκειται για τη συμμορία που σήμερα κυνηγάει και σκοτώνει μετανάστες, αύριο ομοφυλόφιλους, τσιγγάνους, αριστερούς, ανάπηρους, ψυχικά ασθενείς και οτιδήποτε άλλο «μολύνει» την «καθαρή» φυλή τους. Η χρυσή αυγή  με το λαϊκίστικο προσωπείο που φοράει δεν μπορεί να κρύψει το πραγματικό της πρόσωπο  που  την θέλει υπηρέτη του πολιτικού συστήματος. Είναι το μακρύ «χέρι» της εξουσίας που κάνει όλες τις βρόμικες δουλειές, που δεν θέλει να κάνει αυτή.  Σήμερα υπό την νέα κατοχή της τρόικας και του ΔΝΤ  και μέσα στο γενικότερο κλίμα της κοινωνικής κατάρρευσης, καλούνται τα  «τάγματα εφόδου» της χρυσής αυγής να παίξουν το ρόλο που τους δίνει το σύστημα, εξυπηρετώντας στην πραγματικότητα τα συμφέροντα της αστικού κράτους.

Και σαν να μην φτάνει αυτό, ο δήμαρχος Αμφίπολης Γιώργος Βογιατζής μη σεβόμενος την ιστορική μνήμη και κρυμμένος πίσω από το πρωτόκολλο, τους καλεί να παρευρεθούν στην εκδήλωση μνήμης των θυμάτων της Κορμίστας.

Καλεί δηλαδή τους ιδεολογικούς και πολιτικούς απογόνους των σφαγέων βουλγάρων φασιστών, να τιμήσουν τα θύματα του φασισμού και του ναζισμού. Το νεοναζιστικό φαινόμενο της χρυσής αυγής είναι χρέος μας να το απαντήσουμε σωστά και να το αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά. Τώρα, όλοι μαζί να αντιταχθούμε στη φασιστική λαίλαπα που απλώνεται παντού με πρόσχημα την καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσης και της οικονομικής κρίσης.

Ο λαός μέσα από τους αγώνες του  ιστορικά απέδειξε, ότι το φασισμό όταν τον πολεμάς, τον συντρίβεις. Δεν πρέπει να συνηθίσουμε στην παρουσία τους. Δεν χωράν πουθενά. Προς τη στοιχειώδη ένδειξη σεβασμού στην ιστορική μνήμη και στους τόσους νεκρούς του φασιστικού – ναζιστικού ζυγού, η κοινωνία οφείλει να απαξιώσει πλήρως τα επικίνδυνα ιδεολογήματα τους και να τους απομονώσει, τοποθετώντας τους στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.

 

Κ Ο Ρ Μ Ι Σ Τ Α  1 9 4 1  –  Δ Ε Ν   Ξ Ε Χ Ν Α Μ Ε   Δ Ε Ν   Σ Υ Γ Χ Ω Ρ Ο Υ Μ Ε

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΣΕΡΡΩΝ

>Ενημέρωση απο απεργιακή πορεία 26/9

Την τετάρτης 26/9 συμμετείχαμε στην πανελλαδική απεργιακή πορεία που πραγματοποιήθηκε στις Σέρρες με δικό μας Αναρχικό Αντι-εξουσιαστικό μπλοκ.
Η πορεία μας ξεκίνησε από την πλατεία Κρονίου και κατευθύνθηκε προς το εργατικό κέντρο όπου καλούσαν οι εργατοπατέρες. Εκεί αρχικά υπήρχε αρκετά μεγάλο πλήθος κόσμου που όμως περίμενε να ολοκληρωθούν οι βαρύγδουπες και ολο υποσχέσεις ομιλίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και πολύς κόσμος κουράστηκε και αποχώρησε. Μετα από αρκετή ώρα η πορεία συνεχίστηκε με τη ΓΣΕΕ να προπορεύεται και να ακολουθούν τα μπλοκ της αριστεράς και το δικό μας. Η πορεία-κηδεία της ΓΣΕΕ καλυπτόταν καθ’ όλη τη διαδρομή από τα συνθήματά μας τα οποία ήταν κυρίως κατά των αφεντικών και αντιφασιστικά, με αρκετά δυνατό παλμό.
Μοιράστηκαν αρκετά κείμενα και πετάχτηκαν τρικάκια

το κείμενο που μοιράστηκε:

ΔΕΝ ΧΩΡΑΝΕ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΙ

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΕΝΟΥΣ

 Μετά από μια φαινομενικά ήρεμη περίοδο που διασφάλισε η εκλογική διαδικασία και τις αυταπάτες που μοιράστηκαν στους εκμεταλλευομένους από μια πιθανή αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, βρισκόμαστε για άλλη μια φορά στους δρόμους. Τώρα που το κεφάλαιο εισέρχεται σε νέα πεδία εκμετάλλευσης, το κράτος θωρακίζει αυτήν την κοινωνική αφαίμαξη και η φασιστοσυμμορία της χρυσής αυγής αυτοπαρουσιάζεται σαν διακεκριμένος σωτήρας, εμείς διεκδικούμε πλέον τα αυτονόητα για μια αξιοπρεπή ζωή.

Δε θα μιλήσουμε για αυτά που σχεδιάζουν οι κυβερνήσεις συνεργασίας με το Δ.Ν.Τ.,  ούτε για την αδράνεια της αριστεράς μπροστά στον αναδυόμενο νέο φασισμό της χρυσής αυγής.

Θα μιλήσουμε όμως για το τι μπορούμε να κάνουμε όλοι εμείς που βιώνουμε τη πιο σκληρή νεοφιλελεύθερη επίθεση. Όχι μόνο για να σταματήσουμε να πορευόμαστε σε συνθήκες ζωής περασμένων δεκαετιών (όπως σοκαριστικά μας ενημερώνουν τα μέσα μαζικής εξαπάτησης- λες και εμείς οι ίδιοι δεν το καταλαβαίνουμε στη καθημερινότητά μας), αλλά γιατί πρέπει όλοι να ενεργοποιηθούμε ώστε να μην αποκτηνωθούμε, για να σταματήσουμε να μετράμε θύματα από τις γραμμές μας.

Γίνεται πλέον φανερό ότι δεν φτάνει να κινητοποιούμαστε κάθε φορά που νέα μέτρα έρχονται στο προσκήνιο. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι η ουσιαστική αλλαγή θα έρθει όταν πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Να ξεμπερδέψουμε με την λογική της ανάθεσης και να συνειδητοποιήσουμε πως από μόνοι μας μπορούμε να οργανώσουμε  με συλλογικούς και αδιαμεσολάβητους όρους την καθημερινότητα μας και τις ζωές μας. Να συνειδητοποιήσουμε πως οι μετανάστες είναι τα αδύναμα ταξικά μας αδέλφια, μια εικόνα από το μέλλον της δικής μας ζωής. Να δημιουργήσουμε σχέσεις και δομές αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας, κοινότητες αγώνα και αντίστασης ενάντια στην υποτίμηση των ζωών μας.

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ & ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΆΝΩΣΗ